• ÝzEdebiyat > Deneme > Sevgi ve Aþk |
1881
|
|
|
|
Çok sevdiðim insanýn yokluðunda yazdýðým denemedir. |
|
1882
|
|
|
|
Ayaklarýmýzý olasý hesaplarýn maðduriyetlerine küçültemediðimizden mi nedir hep yürümekten geçiyoruz beraber ve sen karanlýðýma, karanlýðýna ne kadar aydýnlýk yürüyorsun. Bense günlerdir yerini yadýrgayan bir sözcük gibi uykusuzluk biriktiriyorum gözlerim |
|
1883
|
|
|
|
Yazýn bu sýcak günlerinde yürüyen adam, onu bir yaðmur gibi beklediðini anlatýr. |
|
1884
|
|
1885
|
|
|
|
Herkesi Sevebilirim! / Ama hiç kimseye aþýk olamam! / Aþký ben sana tutsak ettim! / Aþk..Sensin Sevdiðim!!!... |
|
1886
|
|
|
|
Aþk þarkýlarý, en çok da bizim þarkýmýzý dinliyorum. Birden sözlerin geliyor kulaðýma, aþk dolu fýsýltýlarýn çýnlýyor kulaklarýmda... Tatlý bir melodi gibi. Müzik duyulmaz oluyor, sadece senin sesin kalýyor evin içinde. Kaybetmemeye çalýþýrcasýna kulak ka |
|
1887
|
|
|
|
Bazen mavi, bazen mor renge dönüþüyorum. Sonra hayatýn griliðinde kayboluyorum. Aþk hayatýn griliðine karþý koymaktýr. Aþký kaybettiðimde renklerimi yitiriyorum. Ýþte sizlere aþka dair renkli sözler: Sana kök salsam. Sen de erik çiçeði gibi açsan. Çiçeði burnunda aþk yaþasak. Hýzla düþen uçak gibi senin yüreðine düþsem. Senin için nasýl paramparça olduðumu yüreðinde hissetsen. Soba dumanýndan zehirlenmek ne ki aþkýn gýrtlaðýmda soba borusu. Her kelimenin ucu kalemin ucundan sivridir. Aþk en sivridir. |
|
1888
|
|
|
|
her hikaye bir hayattir aslinda.. kendin belirlersin yolculuga kiminle cikacagini..
ya yolda kalirsin, ya karaya varirsin..yada korkup hic cikmazsin yolculuga.. tehlikelidir
deniz.. bazen icine ceker seni..bir kopek baligi gelir kararir dunyan..sansdir bazen..
bazense dipsiz bir kuyu.. bogulursun derinlerde.. ama yinede guzeldir! her bakisda bir guven
verir hep..hikayelerinde sonu vardir.. mutlu son olmasi muhtemeldir genelde! her yolculugun
bir sonu oldugu gibi..o yada bu sekilde.. olanaklar el verdigi surece.kalbin yettigi surede!
|
|
1889
|
|
|
|
Sevgiye Dair Bir Deneme... |
|
1890
|
|
|
|
okuyun ve ne kadar aþýðým görün... |
|
1891
|
|
1892
|
|
|
|
Yürekte aþka dair neler var , neler yaþatmýþ aþk denilen karmaþa ara ara mutluluða boðmuþ ara da acýlara gömmüþ. |
|
1893
|
|
|
|
Saçlarýna gözlerimi zindan ettim. |
|
1894
|
|
|
|
Yumdu gözlerini þehir,
bir damlaya, aðlamaya
yüreði temizleyecek,
enkazý daðýtacak fýrtýnaya sonra. |
|
1895
|
|
|
|
Gönlümce, yaþayýp, daðlara taþlara adýný yazmak, akar sular gibi çaðlamak, yaðmur olup yaðmak, yeþile yeþil, sana can katmak varken, bir kelebek ömründe tükettim her þeyi.. |
|
1896
|
|
|
|
' . . . . kýrýlmýþ bir ayna gibiyim bu günlerde,paramparçayým... ruhum,düþüncelerim,yüreðim,duygularým daðýlmýþ her tarafa toparlayamýyorum..
|
|
1897
|
|
|
|
Sensizliði ýslatýyor yaðmur bu gece..
|
|
1898
|
|
|
|
Semanýn ufkunu saran karabulutlar daðýlmýþ, baharýn rikkatini yeryüzüne yayan ýþýltýsý sarmýþtý. Güneþin enginliðini gözlerimize yapýþtýrarak, güllerin rengini ve kokusunu sinemizde yatýþtýrarak öteler ötesinin ufuk perdesi aralanmýþtý. |
|
1899
|
|
|
|
Rab'bim bana istememeyi isteyebilmeyi nasip et. |
|
1900
|
|
|
|
ÝLK'E DAÝR
Kýr saçlý duygulara yenik düþen yorgun bir avcý hüznünde sesleniyorum gecenin alacakaranlýðýna,acýmasýz olmamýþtý ve sýzlatmamýþtý beni hiç bu kadar sensizlik. “gün geçer ömür neylersin” tadýnda bir öfke tadýyor her þey ve sen ve ...
|
|