|
Ayrýlýk Mektubu
(Nazmi Ünar) 25 Mart 2001 |
Aþk ve Romantizm |
| |
 Merhaba, yine ben. Hani artýk nefret ettiðin o kiþi. Sana verdiði deðerden daha fazla kötülük eden kiþi. Hatýrlamýþsýndýr umarým. Uzun zaman oldu belki de görüþmeyeli ve yine hissettiriyorsun kendini derin yazýlarda. |
|
|
Hiç Konuþmayacaðým Bir Sevgili Ýstiyorum
(Nazmi Ünar) 25 Mart 2001 |
Aþk ve Romantizm |
| |
| Beklentiler sadece zaman içerisinde çürümüþ muhabbetlerde kalýyor. Çýtýmý bile çýkarmýyorum. Sen, þaþkýn gözlerle bana bakýyorsun. Aslýnda sen de ne yapacaðýný bilemiyorsun. Belki sen de bir aþk yaþýyorsun þu anda.
|
|
|
Bir Hikaye Anlatayým Sana
(Nazmi Ünar) 25 Mart 2001 |
Toplumcu |
| |
 Güz geldi. Yine ayný sokaklardan geçiyorum. Hiçbir þey dünkü gibi deðil, her þey yine deðiþmiþ. Aðýrlýðýný yaþýyorum, tanrýyý ispatlarcasýna düþen yapraklarýn. Her saniye biraz daha kendime yaklaþýyorum. |
|
|
Karmaþa Üzerine
(Nazmi Ünar) 25 Mart 2001 |
Bireysel |
| |
 Her yer birbirinin bütünü gibi. Tamamlandýðýnda daha da büyüyen bir bulmaca. Dar sokaklar, yine içimi boðarcasýna üzerime geliyor. Yetilerimi her geçen gün kaybediyorum. Mukavemetim kýrýlýyor. Hava nedense daha da soðuyor. Ýnsanlar, gittikçe |
|
|
Yüzleþme Bunalýmý
(Nazmi Ünar) 25 Mart 2001 |
Sürrealizm |
| |
 Kendine ait olmayan bir yerde, kendinle savaþýn öyküsü bu. Belki de bir yüzleþme bunalýmý. Kayýp deðerlerinin ; vaktiyle elinden istemesen de alýnan bu deðerlerin, tekrar bir arayýþý. Yabancýlýk kalelerini üstlenmiþ, bayraðýný sancaða çekmiþ, |
|
|
Sedat Bey'in Acýsý
(Nazmi Ünar) 17 Mayýs 2001 |
Toplumcu |
| |
| Sedat Bey’ in acýsý artýk “çok” olmuþtu. Kelimeler, acý süslü, acýya hasret meraklý ruhlarýn içerisinde kendilerine yer almýþlardý bile.
|
|
|
Þehvet Düþkünü
(Nazmi Ünar) 17 Mayýs 2001 |
Beklenmedik |
| |
 Korkunun çabasý içimde, denize yansýmýþ mehtap gibi uzanýyordu. Ve gerçekten de istediðini almýþtý benden ; Beni benden. Apayrý bir insan vücudunda ruhumun derinliklerine kadar farklýlaþmýþtým. |
|
|
Kemal'in Hikayesi
(Nazmi Ünar) 9 Kasým 2001 |
Aþk ve Romantizm |
| |
| Her mutluluk muhakkak bölünecek mi? Seven bir adamýn, aldatýlmýþlýk dolu, yorgun , sancýlý yüreðinin hikayesi... Gerçekler hiç de onun düþündüðü gibi deðildi... |
|
|
| Konustuðum andan itibaren artýk ben, ben deðilim. Kendim olabilmek ve onu yansýtabilmek. Ýþte beni ben yapan ve bir o kadar da yalancý bir ben yapan durum. Ne yazýk ki sihir yok. Güneþ hüzmelerinin ince aralardan geçisi gibi biz de yaþamýn içinden geçiyoruz. Ve yansýyoruz zamanýn kýyýsýna. Aslýnda içsel bir çýðlýk her sey, aslýnda : Hiçbir zaman bitmeyen, hep ilerleyen, bize özel ve tek...
|
|
