Önümüzdeki duvara oturuyorlar. Bir an gözlerimi aralayýp bakýyorum. Sýrtlarý bize dönük. Ýzlemeye baþlýyorum onlarý.
Bir þeyler geveliyorlar aðýzlarýnda, sarhoþ olduklarý için anlayamýyorum.
Sonra soyunmaya baþlýyorlar. Ýlk refleksle gözlerimi kapatýyorum. Sonra otuz küsurlarýna yaklaþan bir kadýn olduðumu hatýrlayýp açýyorum gözlerimi
Birbirinden çok farklý üç vücut. Aralarýnda yaþ farký olduðu aþikâr.
Birinin vücudu çocuksu, tam geliþmemiþ. Birinin aþýrý kaslý, diðerininse alelade.
Þimdi deliler gibi çýðlýk atýp þarký söylüyorlar.
Þarký anlamlý ama muhtemelen ritminden koptuðu için biçimsiz geliyor kulaða.
Gayri ihtiyari bir kahkaha fýrlýyor dudaklarýmdan.
Kendi þamatalarý arasýnda nasýl duydular bilemiyorum, üçü birden arkalarýna dönüp baktýlar.
Bir otuz saniye kadar beni ve sýzmýþ kocamý inceleyip bir iðne batmýþçasýna bir hýzla giyinmeye baþlýyorlar.
Sonra yaklaþtýlar
Korktum açýkçasý ama kýyafetlerinden düzgün insanlar olduklarý belli.
Ne bir soru ne bir söz.
Sadece gelip yüzüme sertçe bir bakýyorlar.
Umursamýyorum ama daha sonra bu adamlardan herhangi birinin baþýma bela olacaðýný hissettiren bir ürperme geliyor.
Etrafýmdaki poþetlere bakýyorum. Þans eseri kocamdan yarým bira ve az biraz kuruyemiþ kalmýþ.
Saatime bakýyorum dört buçuk civarý...
Birkaç saat sonra gün ýþýmaya baþlayacak.
Buna aldýrmadan içiyorum biramý. Uykum geliyor-tabi sarhoþluðun etkisiyle-.
Sýzmakla uyumak arasý bir þekilde farklý rüyalara dalýyorum

Aaa bu da nesi gözüme güneþ ýþýklarý giriyor.
En nefret ettiðim þeylerden biri.
Bir eksiklik var.
Daðýnýk saçlarým, uykulu gözlerim, aðrýyan baþým, çantam, çöp poþetleri...
Hýmm... Sanýrým eksik olan þey kocam.
Benden önce uyanmýþ olmalý.
Bir on beþ dakika sonra olacak olan sahneyi gözümde canlandýrabiliyorum.

Karþýdan kocam görünecek, elinde dolu bir poþetle.
Önce çöp poþetlerini atacak.
Gazetenin bulmaca ekini banka serip, küçük paketlerde peynirler, reçeller, tereyaðýlar çýkaracak.
Çok sevdiðim viþne suyunu bir bardaðýna koyacak.
Baþýmýn aðrýdýðýný bildiði ve beni çekmek istemediði için aspirin verecek.
Simitlerle güzel bir kahvaltý edeceðiz.

Kafamý çevirip bankta biraz oturduktan sonra çöp poþetlerini atýyorum.
Neredeyse yarým saat oldu.
Arýyorum.
Otoparka gelmemi söylüyor.
Þaþýrýyorum ama belli etmiyorum.
Bir telaþtýr beni alýp götürüyor otoparka.
Acaba bir salaklýk edip dün neler olduðunu anlattým mý?
Hayýr, anlatmadým eminim.

Gülümseyen bir yüzle arabaya biniyorum.
Viþne suyu kutusunu ve aspirini veriyor.
Ýçiyorum.
Deniz kenarýna çekmesini söylüyorum ama direksiyonu eve doðru kýrýyor.

Eve geldiðimizde her zamanki ukalalýðýmý takýnýp sesimi yükseltmeye baþlýyorum.
Beni sakin bir þekilde dinlerken banyoya yöneliyor.
Tabi arkasýndan gidiyorum.

Üstünü çýkarýyor ama çýkarýrken benden saklýyor.
Darýlýyorum.
Kýrýlýyorum.

_Sen ne yapýyorsun?
_Üstümü çýkarýyorum, banyo yapacaðým.
_Ondan bahsetmiyorum. Neden benden saklanýyorsun?
_ Sen de benden kendini saklamýyor musun?
_Ýyi de...
_Evet, iyi de ne?
_Yani ben...
_Evet sen?
_Biliyorsun iþte.
_Benden gizli baþkalarýyla oluyorsun ama bana karþý yýkýlmaz duvarlar örüyorsun.
Öyleyse aramýzdaki duvarlarý saðlamlaþtýralým.Bu zamana kadar hep senin istediklerini yap-tým.Aramýzda duvar ördüðünü görüyorum ve sana yardým ediyorum.

Diyecek bir þey bulamýyorum. Tek kelimeyle haklý.
Ben de üstümü çýkarmaya baþlýyorum.
Aramýzda ' kim banyoya daha önce girecek?' yarýþý baþlýyor.
O kazanýyor ama yanýna beni de almayý ihmal etmiyor.