Ýri yarý bir adam. Uzun boylu, esmer, yakýþýklý. Her þey güzel ama yanýndan geçen biri çektiði kokudan anýnda irkiliyor, dönüyor bakýyor. Bu ne dehþet koku, bu ne felaket bir adam. Bu adam belkide aylardýr, yýllardýr yýkanmamýþ. Ýnsan deðil de bir hayvan gibi kokuyor..Belki hayvandan bile böyle koku çýkmaz.. Ya elinde ki baston. Bir ayaðý sakat gibi aksýyor.Çok yaþlýda deðil. Elli den fazla göstermiyor..

Peki sakat deðilse acaba numara mý yapýyor bu adam. Neden, niçin yapsýn?. Ama her gün ayný saatte, buradan ayný þekilde gidip geliyor.Çok eski ahþap yýkýk, dökük bir gecekondudan çýkýyor sokaða..Oturduðu yer gibi adamda yýkýk, dökük.. Her zaman elinde bir poþet oluyor. Poþetin içinde bazen uzun büyük renkli þiþeler gözüküyor.Çoðu zaman sallanan poþette çarpýþan þiþelerin sesleri duyuluyor. Üstündeki kýyafetler, eskilerin yetmiþli yýllarýn modeli..Bazýlarý O geçerken arkasýndan fýsýldayarak konuþuyor:

"Bu adam þarapçý biliyormusun?. Sakýn bakma bize bulaþýr yoksa""

Çoðunlukla kumaþ pantolon, ceket türü þeyler giyiyor. Apartmanlarda, balkonlarda oturan dedikoducu kadýnlarýn da ilgisini çekmiþ adam. Bazý kadýnlar acýr gibi gözükse de, bazýlarý ona tuhaf bir þekilde bakýyor. Adeta eskilerin kapýcýsý gibi, sütçü ya da tüpçüsü gibi görüyor gözler onu. Tuhaf bir þekilde.. Ama bu adam sanki namuslu gibi görünüyor... Bir gün de þu kafaný kaldýrda balkonda, pencerelerden sana bakan gözlere baksana. Ama onun gözleri sadece yere asfalta doðru bakýyor. Sanki kaybettiði anahtarýný yahut niþan yüzüðünü arýyor..Sürekli, yýllardýr. Yokuþ yukarý çýkarken terliyor, arada bir elini bastonuna dayarken dinleniyor. Ýþte o anlarda yanýndan geçen bir kadýn, ister açýk olsun ister kapalý hiç farketmiyor, yeter ki beygir gibi kalçalarý olsun, dayanamayýp yanlamasýna bakýyor..Üstelik hiç kimseye farkettirmeden O muhteþem manzarayý seyrediyor.

Üstelik onun için yaþlý genç farketmiyor. Adam öyle bir bakýyor ki sanki gözler yerinden fýrlýyor... Bu iþi çok profesyonelce yapýyor.Sokaklarda aðýr aksak yürürken, arada bir bazý yaþlýlarýn selamýyla karþýlaþýyor..O da çok mütevazý bir þekilde gülümseyerek, adeta aðlarcasýna bu selamlara karþýlýk veriyor. O bu semtin eski insaný. Babasý bir dönem semtin en kabadayý, en zengin insanlarýndan birisiymiþ. Zamanýnda ticari plakalý bir taksisi varmýþ. Bu baba tam babaymýþ. Eskilerin tabiriyle þambabasýymýþ. Millet dedikodu yapmýþ, demiþ ki: "Ulan sen ne biçim babasýn. Beyoðlunda pavyonlarda karýlarla, alemlerde taksiyi yedin bitirdin. Oðlunun geleceðini hiç düþünmedin. Kemiklerin sýzlýyor mudur acaba, allahýn belasý lanet olasý lavuk, mendebur baba " demiþler.

Daha sonra da oðluna demiþler: "Bak oðlum Salih yandýn, harbiden yandýn, baban Melahat'la, Mualla'yla Haticeyle paralarý yedi bitirdi..Hiç bir þey kalmadý, sana da üçün biri kaldý...Oda sana yetmez, yandýn oðlum yandýn." Ýþte yandýn diye diye oðluna da böylece bu meþhur lakap takýlýyor...

Yandým Salih.

Yolda yürüyen adamýn ismi ..Her zaman yaptýðý gibi, semt çarþýsýnýn giriþinde duruyor. Alnýndan, suratýndan akan teri cebinden çýkardýðý eskilerin klasik modeli bir mendille siliyor. Bu sýrada bakkal, manav, kasap, çeþitli esnaflar dükkanlarýnýn önünü silip süpürürken camlarý siliyor..Ortak bir çete gibi... Önlerinden geçerken selam veriyor: "Ahmet abi, Osman amca hayýrlý iþler" diyor gülümseyerek. Esnaflar bir anda irkiliyor,ürküyor paniðe kapýlýyor. "Yine geldi allahýn cezasý þarapçý Salih. Mahallenin maçorok kedisi"..Bugün esnaflara rahat yok artýk..Bir kedi gibi önlerinde dolanacak Salih. Bazýlarý istemedende olsa zora ki gülümsüyor. Yanlarýndan geçiyor sessizce. Onlara gereken mesajý iletti...

Semt kahvesine adým atar atmaz hemen boþ bir masaya konuyor. Çok efendi tavýrlarla. Kahveci koþar adým bir çayla geliyor, masaya bardaðý sertçe koyuyor.Bu adamdan kurtuluþ yok, nasýl olsa bela geldi, bir çay içmeden gitmez. Bir an önce içse de gitse, þu kahvenin ahýr kokusunu daha fazla kirletmese. Kahveci düþünürken burnunu tutarak geldiði gibi kaçýyor. Kokarca dan daha beter kokuyor, bu adam....

Yandým Salih çayýný karýþtýrýrken gülümsüyor, çevresine bakarken. Salih neden yýkansýn?. Onlarca yýlldýr giydiði elbiseleri neden deðiþtirsin?. Onun sermayesi bu koku. Bilinçli adam, iþini bilen birisi. Bazý yaþlýlar yan masalardan gülümseyerek ona bakýyor. Çürük takma diþler aðýzlardan fýrlamak üzere ama hepsi mutlu. Yandým Salih'in görüntüsü, hali, yaþamý bu insanlarý çok mutlu ediyor. Bir insanýn periþanlýðý,sefilliði diðer insanlarýn mutluluðudur felsefesi bu semtte hakim. "Vay Salih koçum naber" diyen bir adam burnunu tutarakta olsa masaya oturuyor. Babasýnýn çok eski can ciðer arkadaþý meyhaneci Talat. Kýsa boylu, davul göbekli adamýn elini öpmek istiyor Salih.. Müsaade etmiyor Talat amca. Havadan, sudan, dereden tepeden birkaç cümle konuþtuktan sonra elini cebine atarak bir on lira çýkartýp veriyor.

"Al Salih koçum þunu, kendine bir þiþe þarap kurtarýrsýn" derken çok mutlu Talat amca. Salih'i her gördüðünde mutlaka onunla konuþur ve sonra bir on lira verir, gider. Salih'in babasýný çok seviyor..Eski arkadaþý gibi görünse de babasýndan en nefret edenlerden birisi..Düþünüyor mutlulukla, Talat amca.. "Seni namussuz herif seni, kalkta gör oðlunun halini, zamanýnda bize Kadir Ýnanýr havalarý yaparken, kabadayýlýk yaparken bu piç kurusunu düþünseydin. Bak benim oðlum þimdi Çapa'da doktor, aslan gibi. Seninki de mahallenin þarapçýsý oldu..Sürün ulan sürün, oh be yine rahatladým" düþüncesiyle Talat amca Salih'i çok seviyor. Ýkisi de çok mutlu, sevinçli. Kahveci de gelip bir beþ lira veriyor.

"Hadi git yeter be kardeþim ne olur, bir an önce defol git" der gibi asýk surata bürünüyor.

O bunlarý zaten çok iyi biliyor.. Günlük istikakýný aldý...Ayaða kalkýyor. Yola çýktýðýnda gözleri etrafý bir radar tarýyor. Bugün fazla tanýdýk yok gibi. Semtin tek kuyumcusu olan küçük bir dükkanýn önünde tam kapý giriþinde durup içeri bakýyor. Yarým kel kafalý, býyýklý, kýsa boylu, orta yaþlý, pezevenk görünümlü kuyumcu, genç bir bayanýn eline bir yüzüðü takarken onu görüyor. Kalkan aleti hemen iniyor. "Allahýn belasý þarapçý Salih yine geldi, kapý önünde dikildi. Müþteri nasýl gelsin?. Genç bayandan gülümseyerek müsaade isteyen kuyumcu, asýk suratla hýzla dýþarý çýkýyor. Elinde beþ lira var: "Al Salih, hadi güle güle cehennemin dibine kadar yolun var" diyor. Salih gülümseyerek "Allah hayýrlý iþler versin Rasim abi" derken içinden de "Allah belaný versin cimri herif, koskoca kuyumcu olacaksýn verdiðin paraya bak" diyor ama Salih için bu da yeter. Onda þarapçý sabrý var.

En dindar insanda olmayan bir sabýr.Ya sabýr.... Yola çýktýðýnda az önce selam verdiði esnaflarýn önünde duruyor. Hepsi de kuyumcu gibi telaþa kapýlýyor. Onlar da zaten hazýrlýklý. Manav ayýrdýðý çürük domatesi, biberi, þeftaliyi bir poþetle ikram ediyor. Kasap kalan kokmuþ tavuk kanatlarýný verirken, "Salihcim istersen mangal yap, biliyorsun kanat daha lezzetli oluyor" diyor.. Salih verilenleri büyük bir memnuniyetle alýyor... Elindeki poþetler gittikçe dolarken, günlük nevalesi de hazýr sayýlýr... Bir tekel bayisine girdiðinde gözü raflarýn üst sýrasýný arýyor. "Dayý kalmadý mý bizim köpek öldürenden" diye sorduðunda psikopat tekel bayi ayaða kalkýyor. "Kalmaz mý Salihcim, benim velinimetim. Ramazan ayý geliyor diye sevabýna senin için beþ kasa fazladan sipariþ vermiþtim." diyor.. Ýkisi de çok mutlu bakýþýyor..

Parayý alýrken bakkal aniden hüzünleniyor..Soruyor."Salih koçum duyduðuma göre tedaviyi yarým býrakmýþsýn doðru mu?."

"Evet býraktým be abi..Alt tarafý veremmiþ, önemli deðil..Herkeste olurmuþ..Sana hayýrlý iþler""

Dýþar çýkýyor..Çarþý içinde yürürken birden duruyor..Bir ses duyuyor..Arkasýný dönerek bakýyor....Bakkal, kasap, manav diðer esnaflar hemen hepsi kapý önlerine çýkmýþ Salihi izliyor..

Hepsi de bir tören mangasý düzeninde, ona gülümseyerek, el sallýyor..