"Yazmak, aslında her şeyin bir taslak olduğunu kabul etmektir; özellikle de hayatın." – Virginia Woolf"
"Yazmak, aslında her şeyin bir taslak olduğunu kabul etmektir; özellikle de hayatın." – Virginia Woolf"
Bir arkadaşımın yazısının bende uyandırdığı yansımaları, kendisine yazdığım not ile birlikte sizlerle paylaşmak istedim. Okuyan herkese teşekkür ederim. Arkadaşımın farklı yazılarını http://sakalliperi.blogspot.com sitesinde görebilirsiniz.
SarmasikSakal
Ahmet Elgin;
Şöyle güzelce dur da seni resmedeyim
Sakallı Peri;
YZ
Merhaba. Allah'ın İpine Sarılın Ayeti Ve Günümüzde Olanlar başlıklı yazımı görüşlerinize sunarım .
“Dövizlerinizi bozdurun” çağrınız üzerine yastık altındaki dolar ve eurolarını çıkaran bu asil millet, döviz bürolarına koşarak yalnız olmadığını tüm dünyaya gösterdiler…
Sen yürü Reis…
Sen dost doğru yol üzeri yürüdükçe göreceksin bütün bir millet arkanda yürüyecek…
Gün gelir eskir her şey, eskitilir. Bir köşede unutulur gider, tozlar içinde yeniden hatırlanacağı günü bekler.
Olay Olay.. İnsanoğlu bir ilke daha imza attı...
İşte insanın son buluşu... KENDİSİ...
Merhaba. Ateist Delikanlıdır, Siz Asıl Münafıktan Korkun , başlıklı yazımda din sosyolojisi üzerine bir değerlendirme yapmaya çalıştım, yorumlarınızı beklerim.
"...Bir gün Y. Kemal Beyatlı ve arkadaşları Küçüksu tepelerinde bir konağa davetli olurlar. Sedat İçgören O sıralar bir konservatuar öğrencisi ve son sınıfta oku maktalarmış. Her şair ve davetli eşleri ile gelmiş. Tabi ünlü şairde kendisine hayran bir kız öğrencisiyle davete icabet etmiş...
Uğruna ölünebilecek tek kesinlik bilgidir ve o, kimse için kesin değildir. Birileri bilgisinin kesinliğini kabul etmen için seni zorluyor mu? İşte bunun için ölebilirsin.
Fakat öldürmek için hiçbir sebebin yok.
Her şeye rağmen güzel bir geleceği umut etmek, beklemek; gerçeğin kıyılarından çok açıklara yüzmemek koşuluyla, en doğal hakkımızdır. Yoksa kendi yarattığımız hayallerin içinde boğulma tehlikesi de vardır.
Aşk, aklın ve iradenin kontrolünde tutulacak bir duygudur. Eğitilmiş bir benlikte sevgiye dönüşür. Bu benlik insanın kendisiyle, insanlıkla ve doğayla bütünleşmesidir. Ben’in bir parçası olur.
