"Yazmak, aslında kendinize bir not bırakmaktır: 'Bugün de delirmedim, en azından tam olarak değil.'" — Virginia Woolf"
"Yazmak, aslında kendinize bir not bırakmaktır: 'Bugün de delirmedim, en azından tam olarak değil.'" — Virginia Woolf"
Her şeye rağmen güzel bir geleceği umut etmek, beklemek; gerçeğin kıyılarından çok açıklara yüzmemek koşuluyla, en doğal hakkımızdır. Yoksa kendi yarattığımız hayallerin içinde boğulma tehlikesi de vardır.
Aşk, aklın ve iradenin kontrolünde tutulacak bir duygudur. Eğitilmiş bir benlikte sevgiye dönüşür. Bu benlik insanın kendisiyle, insanlıkla ve doğayla bütünleşmesidir. Ben’in bir parçası olur.
Yukarıda da ifade ettiğim gibi, yıllar önce bir koltuk kahvesinde çay içerken, bir yandan da yapılan sohbete kulak misafiri oluyordum. Sohbetin konusu da Türkiye’de işsizlik meselesi üzerine idi. Sohbete katılanlardan birisi, “Kardeşim bu memlekette işsizlik sorunu yok . Affedersiniz eşek bokunu boyayıp ipe dizin satılığa çıkarın müşteri bulursunuz.”
“Lan Ramazan, aç şu Türkiye’nin önünü! Hep senin yüzünden geri kalıyor.”diyordu bir çocuk öbür çocuğa, siyasi partilerimizden birinin seçim otobüsü geçerken.
Yani başa dönmem gereksede. Gene de sana dönmeyeceğim. Beni unut.
Ben, kavun likörü kokacağım.
Ve her fırsatta seni göt edeceğim.
Bu çocuklar işte baba... Beni bunlar kandırdı. Önce 'gel kağıt helva yiyelim, sonra da çift kale maç yaparız' dediler. Gittim. İçimden öyle geldi gittim
Birgün kalple değilde beyinle seveceğime karar verdim acı çekmemek için.. Çünkü beynin kalbe hüküm edebileceğini düşündüm.. Kalbin saçma tavırlarını kontrol altına almak istedim.. Ama yanılmışım, yanlış düşünmüşüm.. Bi şekilde kalp acıyı kendine çekiyor ve bütün vücuda pompalamayı başarıyor yine.. Seven insan hep acı çekermiş meğer..
Bu dünyanın merkezinin kayması demek aynı zaman da. Böyle düşününce Nil’e ve Kudüs’e ve tüm bu coğrafyaya insanlığın ne kadar büyük haksızlık yaptığını görmemek elde değil.
Nefes alıp vermek, hava ile dolan ciğerler, kalbin ritmi, kanın küçük ve büyük damarlarda dolaşımı, hücreler, vitaminler, enzimler, sinir uçları ve daha ötesi Sempatik sistem, duygular, duygulanmalar, beyin fonksiyonları, gelecekte bir nokta, umut, umuda doğru koşmak, başarılar, gurur ve hüzün veya heyezan Sayılamayacak kadar kelime ve kavram. Peki,
Kuşların salıncaklara ihtiyacı yoktur.Çünkü salıncaklar sadece çocukları aldatır.Ve kuşlar kanatlarıyla gökyüzünü kucaklarken, çocuklar yetim kalır.
Kuşların ağaçlara ihtiyaçları çoktur; çünkü ince dallarında yuva yaparlar.Yapraklarının arasında, gün ışıklarıyla beraber hem mutluluğa hem yeme doyarlar.Ayrıca daldan dala atlayarak oyun oynarlar.Oysa çocukların uçurtmaları ağaçlara takılır ve birçoğu ne yapacağını
