"Yazmak, aslında var olmayan ruh hastalıklarına tanı koyma sanatıdır." - Franz Kafka"
"Yazmak, aslında var olmayan ruh hastalıklarına tanı koyma sanatıdır." - Franz Kafka"
Pakistan'daki çocuk, sel felaketinin ardından çamurda yatmaktasın. Yorganın rüzgar, rüyaların yaprak olmuş gecenin en ayaz vaktinde. Saçların toprağın ıslak elleriyle yıkanırken, sabunun çamur olmuştur. Sana uzanan eller seni çamura boyamıştır.
Gemiler kalkar limandan, içi dışı beyaz ve tertemiz gemilerdir bunlar. İçindeki yüzler pürüzsüzdür. Ne Bangladeş'te yüzüne
Başbakanın yaptığı buydu,zulme seyirci kalmamaktı.
Zulme karşı dünyanın uyanmasını sağlamaktı.
Kırıp dökme buysa eğer,sayın Başbakan bu kırıp dökmelere devam etsin.
"...15.000 Türk Askeri Esir edilmiş ve bir ERMENİ DOKTORU İngilizlerle birlikte Türk Esirlerinin gözlerini asitli suyla kör edip, asit havuzlarına atmışlar, havuzlardan sağ çıkmamışlar. Etleri kemiklerinden ayrılana kadar bu vahşeti izlemişler. Türkiye Bu savaş Suçuna Neden Hala Tepkisiz? Bir avuç ERMENİ TASARISINI Dünyaya kabul ettiriyor..."
Şu soruyu her zaman kendimize sormalıyız. Bu gün dünyada barış var mı, ben barışı ne kadar istiyorum, bunun için neler yaptım? Bu gün için çok geniş çaplı bir dünya savaşı olmasa bile, bölgesel savaşlarda yüzlerce, binlerce insan ölmekte, sakat kalmakta, tecavüze uğramakta, yerinden yurdundan edilmekte... Buna kim dur
En çok çocuklar ölür
Dünyanın her yerinde böyle olur
Çocuklar böyle ölür
Ve oyun biter
İstanbul ve Trakyadaki Yüzyılın Âfeti denilen selzedeler için neden hiçbir Yardım Kampanyası açılmıyor? Çok merak ettim.
Karabağ’ın işgali ve Hocalı soykırımı bütün Türk milletinin kalbindeki yaradır... Hocalı soykırımı, sadece Türk milletinin değil, insanlığın kalbinde yara olmalıdır. Soykırımlar insanlık suçudur çünkü...
Van depremi, sadece Van ve çevresini sarsmadı; Türkiye’nin birçok dengelerini de sarmıştı. Tabii bu arada dengesizlerin çoğunu da sarsmıştı. Derin devletin sarsılan içyüzünün dış tezahürleri olan vitrin ucubeleri kimi spikerler, kendi TV kanallarında, sözüm ona, gaf üzerine gaf yaparak, Kürt halkına olan kinlerini kustular. Derin güçlerin sesi gibiydiler
Endişem de bu,korkum da bu.
Planlarımızı yaparken bu soruyu da bir kenarda
tutalım. Çünkü bu bölge ,yani Ortadoğu her zaman
savaşların,çatışmaların merkezi olmuş.
Ödemiş, Küçük Menderes ovasının verimli tarım toprakları üstüne kurulmuş bir kent. Konumu gereği çevresindeki birçok ilçe, belde ve köyle bağlantısını büyük ölçekte karayolu, pek azını da demiryoluyla sağlamakta. Yörede hava ve su ulaşımı yok.
Bu yazı yaşanan her kötü ve olumsuz olay sonrası sessiz kalıp kulaklarını her türlü bağırışa, yalvarışa ve de bunları durdurun diyenlere.Kendimize sadece ne kadar da duyarlı olduğumuzu sormak için de yazdım.
..bazıları dış güçler diyor, kimisi iktidar muhalefet çatışması diyor. Bende diyorum ki; bu bir karmaşa ve yapılanların yapan tarafında dahi farkındalığı yok. Birilerinin kışkırtmaları yüzünden cahil insanlar kendi hanelerine taş atıyor..
... 80-100 kadar erkek, kadin ve çocuk öldürülmüstü. Çocuklari kafalarina sopalarla vurarak öldürdüler. Her evden en az bir kisinin canina kiyildi. Köylerde erkek ve kadinlar yiyecek ve su verilmeksizin evlere kapatildilar. Sonra da sabotajcilar gelip evleri havaya uçurdu. Bir kumandan, bir ere emir vererek, havaya uçurmak istedigi bir
Ben cocukları, kanlı halleriyle değil; umuda uzanmış uçurtmaların ardından koşan halleriyle görmek istiyorum. Bana ölen bir cocugun donuk yüzüyle ve emziğinin kan donduran sahnelerini göstermeyin. Ben yarınların güneş huylu cocuklarının gülümseyen yüzlerinde Dünya' yı görmek istiyorum. Barışı, umudu istiyorum..
“Bugün AŞK’ın büyülü penceresinden bakmayacağım hayata; ama tamamen duygusal yaklaşacağım duygularıma”
Adı : Özgürlük (!)
Soyadı : Müzesi
Yaşı : Ölümsüz
Uyruğu : Dünyalı
Siz, savaşı bir ayyaşın düşkünlük histerisiyle talep ederken, tarifi imkansız bir şehvetle arzularken, savaşta çocukların öleceğini, anaların ağlayacağını, göçlerin yaşanacağını bilmiyor muydunuz?
Asırlık bir cinnetin tohumlarıyla üreyecekti iffet, bu yüzden ağlayacaktı her bebek ve her doğum yeni bir ölüm olacaktı Tanrı’nın gözünde!
Sonunda kader onları karşı karşıya getirdi. Mahmut tetiğe dokunurken, ‘’anamızı ağlattınız’’ Diye haykırdı. Steve ise o sırada annesinin özlemini yaşıyordu...
