"Yazmak, aslında hayatın kendisidir; sadece daha az uykuyla ve daha çok kahveyle." – Honoré de Balzac (Kurgusal)"

Şiir > Özlem Şiirleri

üzgün

Sebebim

SEBEBİM / Son kullanma tarihi geçmiş / Günlerim kaldı geriye

üzgün

Kim!

Dünki çocuktuk sokaklarda gezerken / Şimdi kelimelerde bilye oynarmış gibi oynuyoruz

üzgün

Bütün - Yarım

Ağırlaştı ruh,taşınamaz hale geldi.Bedenden ayrılması an meselesi.Neden bilmiyorum ama sanırım yol kapalı.Bir işaret taşıyorum aşka temsili.İçimde

üzgün

Gece ve Gündüz

Sensiz giden ay'a elveda,sensiz gelen günes'e merhaba dedim.Ay güneşi göremedi güneş ay'ı.Ben sana varamadım sen bana.Yollar

üzgün

Son Bulacağım

Beyinden kalbe hafif hafif sevda sızımları inerya, yazmak istediklerin anlatmak istediklerinle birleşmez. Tıkanır kalırsın bir köşede

üzgün

Tut Ellerimi

ey tanrıların bana bahşettiği kadın / ey yüreğimin mecralarını dolduran kadın

üzgün

Kapına...

Mor yağmurların gölgesinde, / Islanırken geldi aklıma, / Sardunyaların çiğlerini

üzgün

Ahiretlik - 1

Vakit ilerlemiş, bir resim düştü elime / Gördüm kendi aymazlığımı /

Başa Dön