"Yazarın en büyük düşmanı, sayfa boşluğu değil, kahve bittiğinde yaşanan küçük felakettir." – Mark Twain"

Şiir > Yaşam

üzgün

Baba 2

Ey baba yüreğinde bir sızı, / Gün gelir hatırlasın kayan yıldızı,

düşündürücü

Deli Güncesi

Ağaç söyledi o gün / Sadece gölge olasın diye, gelmesin kimseler yanına

düşündürücü

Yalnızlık

Kendine güvendiğin kadar yalnızsın / Kendini sevdiğin kadar / Yüreğin

düşündürücü

Karakalem

Aklımın karmaşalarıydı / Karakalemlerle yazılan, / Kendimi bulamadığım bilinmezliklerde

olumlu

Can Baba

BAŞKA TÜRLÜ BİR ŞEY / başka türlü bir şey benim istediğim

üzgün

Oyuncak Arabalar

Sabah vapurunu kaçırmamak için koşmuştum / Koştum ama yetişemedim /

huzurlu

Gece...

Rüzgar akasya çiçeklerini, yeşil dallarının arasından kopararak yerlere serpiyor. / Güneş çamların reçina

nostaljik

Gitmek

Şubat ayında bir akşamüstüydü / Böyle başlar kimi anılar /

nostaljik

Zıtlık

Sessiz sedasız mütevazı ölmek, / Gözlerim semada, boynuma geçerken ilmek; /

Başa Dön