Hey dünya! Verir misin bir şans daha bana
Yardım eder misin yaralarımı sarmama
Ya da şöyle başımı gökyüzüne kaldırıp
Yeniden yıldızlara umutla bakmama.
Hey dünya! Acılar hep kalıcı mı gelir insana
Mutluluklar hep uzaktan mı gülümser ya da
Umutlar el sallayıp geri kaçarken
Efkâr mı dolar yine odalara.
Hey dünya! Hiç mi mutluluk yok söylesene Allah aşkına
Mutlu geçirilmiş günler yok mu hiç anılarda
Ya da “hey gidi günler hey” denilecek bir an damı yok
Hepte keder düşmez ki insanın payına.
Hey dünya! Hep suskunsun, hep yorumsuzsun
Ben konuşuyorum sen hiç ses vermiyorsun
Ne bir itirazın var ne de bir tesellin
Ya kaile almıyorsun ya da kötü olmak istemiyorsun.
Hey dünya! Hadi nazlanmada söyle
Biz insanlar nankör müyüz yoksa sence
Güzellikler çabuk unutuluyor, acılar iz bırakıyor
Beklide bu yüzdendir feryadımız bizimde.
Hey dünya! Tamam, söz veriyorum sana
Kalamaz artık kara bulutlar hayatımda
Hâlâ nefes alıyor olabilmek ne büyük nimet
İşte bunu kazıyorum büyük harflerle aklımın bir kenarına.
