Ne oldum delisi olmasam
Benliğin içinde kaybolup, esaretle nefesi müddet-i içinde bırakmasam
Aşkın gönül kapısın açan bir nar olduğunu kavrasam ve zandan kurtulsam
Her anımı, ruhumu bizar eden figanımı, kalbimi burkan hicranımdan kurtulsam


Akılım kifayet etmiyor
İdrakim hakikatim için vecdime şevk vermiyor,bahaneler alıp götürüyor
Yolun selameti neden irademle kesişmiyor, azmim neden bezginliğimi önceliyor
İşaret taşkarı, aşk korkuları, gamsız nazarları bir bir ayan ediyor, neleri söylüyor


Bir korku var sinemde
Sanki bilinmeyen bir nedenin emrinde, nefsim ne kadarda hiç dert edinmese
Edep neden halimde tebarüz etmiyor,pişkinlik hangi gamıma devayı işaret eyliyor
Neden açmazlar her vakit gönül kapımda bekliyor, zihnim ahval üzere eza çekiyor


Yar diye kime baktımsa
Hislerimi kirleten marazlardan kurtulmadıkça, aşkı hakikat halini yaşamadıkça
Kitab-ı celili beslendiğim ve istikametin yegane adresini kalbimden çıkartmadıkça
Fakir kalırım, melülleşen bir nazar ile etrafıma balınırım ve gerekçesiz de ağlarım


Kul olmak ne büyük farktır
Hidayet üzre manalaşan sırattır, azmin ve cehdin ile alakadar olan ihsandır
Nasip senin umut içinde ki intikalindir, bahtını kazaya dönüştüren insicamındır
Eminsen korkma, tağuta,müstekbire, sekülerliğe, paganlığa açıksan hiç durma ağla


Allahın indirdiği hükümlere mukabil olmak üzre
Akıl vezandan,kaygı ve tasadan, her maslahatın insan kaynaklı olmasından
Şek ve şüpheyi içinde barındırmasından, ruhunu ve kalbini esaret tabi kılmasından
Çekinmeyen, tefrikalar içinde nesilleri perişan eyleyen ve kendinden geçiren hardan



Mustafa CİLASUN