 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
sükut altindir sessiz yaklas bir gecenin karanliginda kulelerinde altin sacli bir kadinin saklandigi bu kaleye isaret parmagin dudaklarinin üstünde yapraklari susturup ve yildizlari söndürüp gir iceriye ikinci kapi inanc daglari asar bir dervis kadar yoksul kalarak otur esigine duru gözlerini dikerek kilidine bekle bir köpek havlar sana ve düsürür dislerinin arasindan bir anahtari bir lamba olur önünde yanar kötü insanlarin canlari egilsin yüregin kaldir yerden kini ve gir iceriye ücüncü kapi ayriliksiz birlesilmez tutunmasiz bir köprüdür sonralar altindan zaman denen nehir akar gelecegini anlatan palyancolar dününe aglar mendil gibi ucup aglayan göze konarsin acinin el yakan tokmagindan korkmadan tut gir iceriye dördüncü kapi döner degisir dünya degismeseydin bir cenin kalirdin ananin rahminde doganin suretinde mevsimler yansimazdi kötülügünü ser ayaklar altina cignensin iyiliklerin bir cevabi var her bilmecenin utandiran yüzsüzlügünden ötürü sirtini dön gir iceriye besinci kapi hirs yoksul kilar yalniz sayar tüccar altin akcelerini basinda dikilir ölümün gölgesi hesabini bilmez yasamsiz yitirdigi günlerin cuvallarindan birisine girer birgün kendisi yüregindeki yasamislik yeter bos avuclarini göster ve gir iceriye altinci kapi karamsarlik bir sirtlandir umudu kiriklara basasagi gelirsin duvar diplerinde tutundugun tek ipine mesaleler atarlar düsesin diye son damla kanini akit bir sarmasigin köküne dallarina tutuna tutuna tirman özüne basin göge carpmadan ayaklarin yerden kesilmeden gir iceriye yedinci kapi canindir ganimetin dövüsen iki köpek gibidir kazanc ve kayip ne biri övünmeye deger ne digeri ayip sahlari mat edebilir bir köylü hangi kral tacindan vazgecmezdi ertelemek icin ölümü cigerlerine bahcelerden kokular soluklanarak gir iceriye sekizinci kapi aciya saygili ol ama ondan korkma eziyetin cesitleri tükenmesiz zulümlerin panayirinda bir cocuksun sen bir karanfilin önünde dizleri kan icinde unutma ikinizinde kökü var toprakta onun yapraklarini koparirlar senin yüregini kirlenmis ruhunu yika ve gir iceriye dokuzuncu kapi azimdir seytani kovan yedi basini ve kuyrugunu gördün ömründe bedeni bir ciplak venüs olup sarildi bedenine hayatin kitabini dillendirdi sana senin istedigince suyun sesinin geldigi yöne degilde yürüyebilmelisin atesin üstüne üstüne cehennem benim deyip gir iceriye
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Murat Kayali, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |