ormanın kuytusunda ince yapraklardasın
yeşilin her tonunda dalların bağrındasın
tüm tohumlarla aşkın savrulurken toprağa
bana düşen bir zehirli çiçeğin ucundasın
seni sevmek yüreğime acını doldururken
bilmem ey sevgili derdimden anlar mısın

süssün mabetlerde tüm avizelerde ışıksın
yüreğimin karardığı anda yanımda yoksun
bir başımayken kuruyan göz pınarlarımda
sen çoşkun bir ırmakken bütün gönüllerde
bilmem ey sevgili derdimden anlar mısın

kuruyan güllerim sulara düşerken ay vakti
koyunların ürkmüş gözlerinde duyguyum
yünüm dehşetin rengiyle kana boyanırken
kurt olmayı bırakıp beni sevebilir misin

kalbimden kalbine aşk dolu yün örer misin
bilmem ey sevgili derdimden anlar mısın
sana yalvarırken başka gözlere bakacaksan
son yaşım olup seni silmemi ister misin