Ne kadar gözyaþý döksem
Hýçkýrýklarým hiç dinmeden, burukluðumu dile getirsem
Bilmeden ve anlamadan, hiç farkýný anlamadan, inandýðýmý söylesem
Kim ne yapýyorsa, mukallit olmak nefsimi ikna ediyorsa, aklým ve iradem kuraksa


Her vakit korku yanýmdaysa
Narýn ve aþkýn vecde gelen lisaný, halim için anlaþýlmaktan uzaksa
Ýçinde nefeslendiðim lahzalar, umudum için kalbimi inþirah farkýna açmýyorsa
Ýltica ettiðim haller, vakitsiz taraneler, ihlastan uzak niyetler, avuntu bilinmiyorsa


Yapraðým býrakan bir dalýn
Ehliyet için itminan olmamýþ ve nazargah olan kalbin ve umutlarýn
Vesvese içinde býrakan tedbirsiz hesabýn, hissiyatýmý kapçýlayan aþksýz figaným
Nasýl aþk ile filizlenecek, vecdin firkatiyle hal’im, kal’ime dönüþecek ve güldürecek


Çilenin eþi,ðinde kim himmet edecek
Duyulmaya hasret feryadým, hangi umudum için ruhuma serinlik verecek
Yüreðimde ki hüzün dinecek, ruhumun bu hicran damlalarý bir bir sürura erecek
Bahtýmýn limaný mütebessim içinde zindeleþecek, yalnýzlýðým artýk gam vermeyecek


Tenime deðen rüzgar üzmeyecek
Martýlarýn çýðlýklarý çok garip gelmeyecek, dalgalar anbean aþkla seslenecek
Ömür yumaðým, yýllara sari unutkan halim, yüzüme acý veren melalim dirilecek
Yar derken, aþký anarken, edebin zarifliðini yürekte hissederken, hüzün vermeyecek


Mazileþen an boynumu büktürmeyecek
Öteyi terennüm ederken, mizaný ruhumun derinliklerinde ki anýný hissederken
Mahþer için þaþkýnlýðým anbean artarken, kýametin dillenen halinin haþyeti varken
Susmak ve boyun bükmek geliyor içimden, teslimiyetinde ki hali acýyla düþünürken


Ey gözyaþlarýyla niyaza eyleyen yar
Halimin fakirliðinde ki sefilliðim, bin hüzün ile yýllardýr sinemi daðlar
Hasret neden içimde harý ile var, firkat hangi vecdim için ruhuma kapýyý aralar
Gözyaþlarým acziyetime kefildir ey ar, ahdimin ve hakikatimin mecnunluðu var



Mustafa CÝLASUN