Bir ömür sussam, hiç konuþmasam
Boðazým kuruyup, acziyetim için soluk soluða kalsam,aðlasam
Ruhumun hicran damlalarýný bir bir sahibine sessizce ve melülleþerek yazsam
Dinmeyen figanýmý saklasam, huzura çýkýnca utanmasam, umutlarý soldurmasam


Kanmalý yüreðim, yanmalý aþkýnþa
Haþyet salan nar’ýn tesir etmeyecek feryadýyla, ecir muþtusuyla
Meskun bir halin senasýyla, mahzun nefesin edasýyla, yetimlerin gözyaþlarýyla
An olsam,bir ömür derlediðim hissiyatýmý lahzalarýn sükunetine býraksam, arýyla


Ruhum zikreder, kalbim dinler
Dilim lal olmuþ bir halde müddet-i zamanýn edebiyle ürker
Sineme hýçkýrýklar sökün eder,vicdaným ah u zarýyla sessizlik içinde þikayet eder
Nefsim zelilliðini fark eder, nefesin zamanýndan haya eder, ne kadar ram ise ah der


Kimim, saiki olan bir cürümmüyüm
Niyetin edebinden, ruhun evvelinden, kalbin dirliðinden uzak güçmüyüm
Aþkýn suhuletine ve ülfetine bigane olan bir nazar mýyým,ruhuma niye yabancýyým
Kime sual etsem, her nefesin serdettiði maslahatlarý dile getirsem, uzaklaþýrmýyým


Mevla için feda olmadýdýr kalbim
Her uzvum ve tüm mevcudatým, sevdaya kar etmiyor, dilelen ne söylüyor
Niçin ihlas halimden uzak,gönlüm fevkalade kurak, an canýma bin hüzün veriyor
Hangi dilden kal etmeliyim,þahit olduðum vakitlere el vermeli ve sürura ermeliyim


Kul, aþýk olmaktan ***rý ne ister
Hakkýn sevdasý gönlünde biten ekinleri meþk ile ve muhabbetle biçer
Nefsi telef olur ve ibretin rengine girer, her hesap vakitsiz bir lahzaya hucum eder
Keder ne kadar gam olsa da, salih amel ve sahih niyetin vuslata eriþmen için yerter




Mustafa CÝLASUN