Lâle bahçelerinde unutulur hayaller.
Titrek lamba ışığı üşütür duvarları.
Eliften ilham alan elif tavırlı eller.
Suda aşka çevirir gönüldeki harları.

Ne pul ister ne yazı suda damıtılan gül.
Kalpten kalbe yol bulur buğu bakışlı peri.
Çaydanlığın sevgisi olur demliğe kakül.
Gönülden muhabbetle bahar olur zemheri

Bir renk ki ruha şifa fersiz bakışlara fer.
Batıp giden güneşin kanayan yarası mı?
Onun azmine ödül duru bakışlı zafer.
Gül kokulu mahya mı has dudak arası mı?

Onu yere indirmez hep götürür dudağa.
Zarafetten anlayan tüm çay sevdalıları.
Ve takılır gönülde ipek örülü ağa.
Çatlatır hasedinden nice edalıları.

Minyatür güzellikler onda gelirken dile.
Şeffaf ayrıntıları yüreklerde cem eder.
Buğu buğu güzellik onla döner sebile.
Atılan şeker ile erir gönülde keder.

Çay sevdası betiği muhabbetle yazılır.
Onu okuyanların ışıl ışıl gözleri.
Rengiyle kokusuyla defineler kazılır
Sözlükler taşıyamaz ona dair sözleri.
Ankara, 02.08.2011 İ.K