Periye gönül veren su ocakta naz çeker.
Turna telekleriyle şuası gelir ayın.
Özlem dolu dudağa yudum karanfil eker.
Semaverle demlikte sedası erir çayın.


Has çayı tanır dudak buğu ile ıtırdan.
Göz görür gönül söyler uşşaktan suzinaktan.
Bilse bile bahsetmez ehli dil yâda sırdan.
Süzülür gelir gamze bardağa hoş yanaktan.


Dudak payı bardağa ayrı bir eda katar.
Albeni ile usare girer gözden gönle
Kimi kıtlama içer kimi de şeker atar.
Armağandır buğusu suyun nazlı Betül.

Damıtılır hazla naz güler çayın özünde.
Zarafet iklimine yol alır gül nihaller.
Bin efsane dirilir demliğin son sözünde.
Porselenle camdadır gıpta edilen hâller.
Ankara,11.0812011 İ.K