Ellerinden has suya ay ışığı olur fer.
Buğulu iklimlerden güzellik selam verir.
Kristal saraylardan altın yaprak gülümser.
Cefa boy atsa dahi gamzen çayımda erir.


Busesi yakan peri nazla gelir meclise.
Dirhem dirhem süzülür ince belliye nazı.
Ayazı deli eder geçit vermez hiç ise.
Başka şeyde bulunmaz bir bardak çayın hazzı.


Suya değince yaprak bir buğulu sır eser.
Gizemli bakışların sırrına erer gönül.
Sanki de altaylardan altın yaprak gülümser.
Demliğin sinesinde usul usul açar gül.


Düş görür has periler çaydanlığın isinde.
Efkârlanır bardaklar buğunun gamzesinde.
Yeni güzeller doğar dumanında sisinde.
Durulanır nazarlar saf suyun gözesinde.


Ayla güneş üzülür hüzünlenir semaver.
İncecik ellerinin ıtırı baş döndürür.
Geçip giden aylardan altın yaprak gülümser.
Bir afet nefesiyle gündüz güneş söndürür.
Ankara, 17.08.2011 İ.K