Suyun ona hasreti semaver ağlatıyor.
Bakışlardan siliyor suretiyle cefayı.
Vuslatı çaydanlığa karalar bağlatıyor.
Busesi dudaklara bahşediyor sefayı.
Gamzesinde gönüle imalı çağrı vardı.
Buğulu bakışları başa sevdayı sardı.


Bugüne bir çağrı o efsane zamanlardan.
Uzanır hikâyesi allı pullu maziye.
Şavkı huzur devşirir hazan demli anlardan.
Verilen selâm olur şimdilerden atiye.
İpekten bir düğümü çözerken boğum boğum.
Demliğin derunundan bardağadır has doğum.


Semaverle demliğin iklimindeki güneş.
Gülden bıktıramaz ki gülü seveni diken
Ve ateşin gayreti bin bir arzulara eş.
Ona kapılanılır dudaklar kurumuşken.
Her yudum şifa olur gönül yaralarına.
İpekten has andır o zaman aralarına.


Düş mevsimi onunla güzelleşir an be an.
Erguvanî pembeler gülümser nakış nakış.
Bahara teyellenir mecburiyetten hazan.
Turna kanatlarında ötelere her akış.
Sohbet meclislerinin geçilmez gülüdür o
Nazargâhın haz tüten efsane tülüdür o.
Ankara,18.08.2011 İ.K