Ýnsanlar gördüm…
Elleri yaðmurdan.
Yaðmularý hep gözyaþý;
Kurumuþ ten odalarýna
Habersiz giren yabancý…


Ýnsanlar tanýdým…
Yokluðun girdabýnda doðmuþ
Gözleri ekvator sabahý, apaydýn.
Kopçalarýný sýký sýký baðlamýþ hayata
Yaþama kaygýsýnda aslýnda hayatýn…


Ýnsanlar sevdim…
Çileyi meze yapmýþ sofrasýna önce
Uçurtma uçurmuþ ümit gökyüzünde sonra.
Halinden anlaþýlmýyor pek oysa
Evladýný saklýyor sinesinde acýyla…


Ýnsanlar dinledim…
Sözleri hýçkýrýk olmuþ, aðlamaklý
Yorgun ve bitkin halleri.
Kara kaderleri, kadehlerle anýlýyor
Hayatlarý akþam pazarý þimdi…


Ýnsanlar bildim…
Yürekleri geceden.
Gece yaþamýþlar hep sancýlarý.
Doðum anýnda ölümü görüp
Karanlýkta tanýmýþlar Sâre feryadýný.


Ýnsanlar vardý…
Hayatlarý hep umuttan
Umutlarý yaþayabilmek insan gibi.
Her feryadýn sonu, yýðýlan toprak…
Kendi topraðýna gömülüyor Somalili…

Yaþar Ç.Kaya