Kulak çeperime
Deveran dalga dokunuyor
Zihnime nüfus ediyor, şuurum dağlıyor

Çarptıkça
Ahenkli dalgalar hali alıp
Düşlerime doğru sürükleyip götürüyor

Kavuşmak
Belki hiç buluşmayacağız
Yanacağız, solacağız yekte gam olacağız

Bir şarkı da
Devasa çınarın altında
Sema da, umman da, hayalin kolların da

İyi ki kuşlar,
Yapraklar, çiçek, arılar var
Hiç değilse onlar, revanıyla buluşuyorlar

Koklaşıyorlar,
Yarışıyorlar hep kaçışıyorlar
Bir âlemi bizler anlamasak ta paylaşıyorlar

Sahilin
Sessizliğini, deniz dalgaları okşar
Ağaç benliğine mekân tutan kuşlarla kavuşur

Her bir
Yerden bir çubukla yuva oluşur
Mazinin ibretini, atiyle idrakte buluşturuyorlar

Bülbülün,
O gülün dahi hüznün feryadını
Zevkine yaşayan anlamaz hazla divaneleşmeyi

Aşk sürurdur
Vuslatta buluşur, koklaşır
Hakk yolcuları, meşakkatte aşkı solur hayrolur

Bülbül sesi
Neyin hüzün ile güfteyi nefeslenişi
Su sesi, dalın yapraklarıyla yelpazesi, ud nağmesi

Hicranın
Arzı mekâna atfedilen feryadıdır
Ancak bunu hissedenler sevdalılar suhuleti bilir


Mustafa CİLASUN