Leyla demli çağların billûrdan çağlayanı.
Semaverle demlikten yadigar bardaklara.
Mest eder ıtırıyla güleni ağlayanı.
Damak buran yazılır buğusuyla taklara.


Bardakla bütünleşir dokunur dudaklara.
Berrak zaman dilimi gamzesinde ışıltı.
Seherde şebnem olur efsane yanaklara.
Onun nefesi ile buğulanır fısıltı.


Damak buran anlara inceden yağmur yağar.
Nefasetin sesini yalnızca damak duyar.
Haz naz ile yükselir ta bulutlara değer.
Semaver lâl demlik tat buğusuyla dudu yâr.


Rayihası saçılır nefesleri tazeler.
Huzur sükûn anının naz perisi güzide.
Saçının rüzgârıyla gönüller yelpazeler.
Işıltısıyla güler dem a dem gören dide.


Zamana nazla iner demliğin dudağından.
Sayesinde yakuta döner bardağın rengi.
İpek çile çözülür ibrişim yumağından.
Hep huzuru besteler buğu buğu ahengi.
Ankara,14.01.2012 İ.K