Bırakmadın...



Bir an olsun
anlamak için hal-i lal olmadın
Yılardır sabrın kadrine bıraktın,
bir kalbim olduğunu hiç anlamadın




Gözlerinde
arandım, sükutu sinemde yaşattın,
ne şevk koydun, umudu yaşatmadın




Sormalıydım...
Kime ve hangi
manada hali açmalıydım




Sanki
yaşayan çaresiz bir kabirdim,
nefesin müddetine taliptim, kaçmalıydım




Yorgun
solgun bir halin mahkumuydum,
edebi nasıl ihmal ederdim, yaşamalıydım




Ömür
denen örs...
Nefes bin bir hüzünle
nasibin kadrinde bir ders




Kalbim anladıkça,
farkı fark eden oldukça, nar
bir aşksa, söyle niye nefsime ters




Nizam haksa,
adil olmak şartsa, hukuk kul ve
insan için mutlaksa ar halime lades


Açık
denizler anlatır...
Ah bir anlasan bu
bedbin ruhuma neleri yaşatır




Kalbim
başkalaşır, umudtlarım harlanır,
gözlerim sessizliğin kadrinde yaşarır




Zülmetmek
nasıl bir kula yaraşır, edebi talan
etmek kul için nasıl hakla manalaşır


Sanki firardayım...
Kapalı bir oda içinde,
suallarin peşinde adeta hancıyım




Ne kadar
nefesim vardı, umutlarım susuz
kaldı, hayat kim için farktı duacıyım




Beni benden alan,
gönlüme bezginlik yaşatan,
firkati kurutan ne varsa davacıyım


Mustafa CİLASUN