Güldüğüme sevinme


Ağlatır acılar,
çile tadında ki ızdıraplar,
figan ettiren yaralar


Çelebi
olmalı insan,
gamı hiçe sayan,
yalnızlıktan dem alan, Rabbine sığınan


Medet adına,
muhtaçlığın farkındalığıyla,
acziyet nefsin olunca düşünmelidir yol alan can


Korkular
metanet zerkeder
Akıl, irade ve vicdan
her bakımdan aktif melalin azmidir


Edilgen olan
nasıl bir halin tuvalden
akseden rengidir, yedirenk ne diyedir


Gökkuşağı
ne kadar masum,
kuşun ürkek bakışları,
kelebeğin teslimiyet farkı, aşk şiarı gibidir


Suskun
hıçkırıklar ne biçer
Bin hüzün içinde yürekten s
ökün eden umutları nı ufka eker


Vakit
ve nasip ne der,
niyet ve azim niye keder,
insan tefekkür ettikçe nefsiyle baş eder


Vicdan,
irade ve akıl
aktif kılınmıyorsa
ne kadar suskun ve bizar
olur ey kalbi olan makbul değer


Annen
ağlarken, baban yanar
Kan her ne kadar akıp
gitsede vicdanın sessizce ağlar


Şefkat
ve muhabbet,
edep ve vaziyet nizam
edildikçe hissiyattadır rahmet


Kalp kararınca,
izan daralınca,irade
zafiyete dalınca,akıl çaresizdir,
edep halsizdir, zahmet


Aşkı
kerih görme ve hiç yerme
Sevmeyi öğrenmediysen,
zan içinde nefeslenmeye itibar etme


Ruhundan vazğeçme,
kalbini lekeye terk etme,
iradene sarfınazar edip eritme


Nefesin müddetine,
aklın ihsan için lütfedildiğine,
iraden adına hürriyetine nazar et, çekinme


Ne yaparsan
kendine kalacak
Masivaya dalıp ziyan olursan
adına ağlayan bir şey bulamayacak


Elbet
birgün vakit dolacak,
lahza alnından ter boşaltacak,
burun kemiğin sızlamaya başlayacak


Ne kadar çırpınsan,
fersiz gözlerinle umut bağlasan ve
medet umsan hiç birşey eskisi gibi olmayacak




Mustafa CİLASUN