Gidiyordun yine,
ama bu sefer ki çok farklıydı.
Bilmediğim bir yere,
kimsesizliğime gidiyordun.

Ağzımı açıp tek cümle söyleyemeyeceğim bir yer,
Çünkü daha öncelerde,
hiç tanımadığım bir kadına gidiyordun.

Kısa zamanda,
uzun bir sevgiye dönüşmüştü hikayemiz,
aşktı o.
Hissettiğim her şeydi.

En çokta gözlerimi severdim onda,
başka birinde öyle kamaşmazlardı çünkü.

Evet gidiyordu,
Olacaklardan habersiz.
Tahmin bile edemiyordu aslında,
gözündeki pınar ihanetinin benim çukuruma düşeceğini.

Sadece güvenmiştim diyebildim.
Nerden bilebilirdim ki yediği haltın boyunu aşacağını?

Gidiyordum.
Özleyeceğimi bile bile.
Ona geri dönebilmek için gidiyordum.

Boynuna sarılacağım günün,
hayaliyle yaşadım iki gün boyunca.

Saatlerce düşündün ne yapsam da onun beni acıttığı kadar,
bende onu acıtsam diye.
İnanır mısın?
Tek bir yol bile bulamadım.

Ama bu sondu sevgili,
karşılıklı takas ettiğimiz yaşlar bitti gözümde.
Söylesene nerden bilebilirdim ki ihanetin tadını,
Daha önce hiç böyle sıcak yememiştim ki.

Oysa ölüm yolculığuna çıkmışım farkında olmadan,
Sana göre çok mu basit aşk bilemem ama,
Hırsına yenik düştüğüm son bir sözüm var sevgili,
İtliğinle bas-Git.

Belina ÖZBEK