Örgütlenmek

Birden
     bir çocuk gibi
           doğdu
           gün
               kucağımıza...
birdenbire yani
     sıcacık buharı misali
                sofrada
                bölüşülen
                    ekmeğin...

bir trenin
     acı çığlığı gibi
           keskin
                sağır edici...
               ama barındıran
                     ayrılığı
                         hoyratça kullanılmış
                                   geçmişinden...

Sen
ortasında buluverdin kendini...
ayırdına varmaktı bu
          herşeyin
     beyni
      700 grama erişen
               ilk insansı
                    maymun gibi
                sen de attın     
                    tiz bir çığlık
                         aklının uçlarında...

Beynin
kanatlanmış bir kuş misali
               balıklarına
                    dalıyor
                     artık
                         gerçeğin yoğunluğunun...

Gerçek;
ne de güzel
          değil mi?
     kıpır kıpır
ve de
     sıcak

Gerçek;
kavgamız!


Gün
doğdu
     ellerimize
          bir çocuk misali
               ve biz
               sakınmadık
                     ateşinden!
               sımsıkı
                tuttuk onu
                     yanan
                     ve parçalanan
                          ellerimize aldırmadan...
                              sonra
                               o ellerle
                                   birbirimize sarıldık...
                                        yalnızken kendimize...
                                             düşlerimize bazen...
                              yaralı da olsa
                                   sevdik ellerimizi...
                              ve
                         içlerinde oluşan geleceğin düşünü kurduk
                                        nasırlı haritalarının...



                                             -L-
                          (27.05.2012-Palma de Mallorca)