Edebiyat yaşamın öncüsüdür, onu öykünmez, ona istediği biçimi verir. -Oscar Wilde |
|
||||||||||
|
adın soyadımın dibine kadar batsın. Gözlerimde yaşadığı sürece anlam bulsun gözlerin. Gururunun yettiği kadar kal yanımda bu gece. Apar topar bir yalnızlık telaşı sarar şimdi bacayı, en beklemediğin bi anda. Gitme dersin ona, gitme. Eğer kalırsan en sevdiğim yemek ömrün olur söz sana. Yıllardır süren bu yolculuk nerde biter bilinmez. Ama sen yanımda olursan, eğer tutarsan ellerimi sıkıca ancak o zaman dizginleyebilirim bu kara sevdanın içinde yaşayan O hınzır çocuğu. Sahi sevgilim, gelecek misin sen? Ben alfabenin değerini adınla anlarken, adımın karşılığında evet demen gereken o masaya; oturabilecek misin gerçekten? Bak aradan bunca zaman geçti, ben yine sana yazıyorum. Güneş rahatça soyunsun diye yeni güne, gölgeler mekanım oldu yine bu yeni günde. Çünkü kaldığın yerden derin bir nefes alıp, koşmak lazımdır yine sevgiliye. Ölüp ölmemen umrunda değildir kimsenin, ancak hayatta olduğun sürece hatırlanırsın çünkü. Yorgan altı ağlamaların tutunabilceğin tek dalındır artık, ama ne yazık ki yeşermesi için yalnızca onun gözyaşlarına ihtiyacı vardır. Eğer severse seni o, sonsuza kadar onun olmayı kabul etmişsindir çoktan. Arkadaşlarına anlatırsın derdini. Herkes dinler gibi yapar, ama aslında hepsinin aklı çoktan hayallere dalmıştır bile. Aralarında en iyisi o dediğin ise en fazla üzülme deyip herkes gibi çeker gider. Ve sen yine tek dostun olan o yorgan altına kalırsın. Çaresiz kalmayı seversin onda, ağzını açıp tek kelime söyleme hakkın yoktur. Kelimler ise çoktan dilinin ucuna savaş açmaya başlamıştır bir kere. Daha sert ısırırılar bu defa, konuşamayana bir ısırıkta benden der gibi.. Elini uzattığında tutamayacağını biliyorsun ya, daha bir üşür ellerin. Babanı daha sık özlemeye başlarsın. Omuzlarında ağlamak için bahane bulmak zor gelir bazen. O gitti de diyemezsin, baban en baba adamdır sonuçta. Sıcak bakmaz o, onun bu pervasız gidişlerine. Sonra bir resim görürsün. sana meydan okurcasına gülen bir adam vardır onunla aynı karede. Sessizce yapmayın dersin içinden, gülmeyin böyle. Bence hiç komik değil. Belina ÖZBEK
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Belina Özbek, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |