Yaþamým boyunca, ondan birþey öðrenemeyeceðim kadar cahil bir adamla karþýlaþmadým. -Galilei
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Ben çok hikaye dinledim bilir misin? Deniz’leri, Kýzýldere’yi, Çorum’u, Maraþ’ý… Okudum sonra az da olsa, Auschwitz’i, Che’yi, Þili’yi, Bolivya’yý, Stalingrad’ý, Vietnam’ý… Ha sonra gördüm, öldürülen gazetecileri, aydýnlarý, þairleri… Çocuktum, bi gün eve geldim… Bir profilo televizyonumuz vardý… Böyle düðmeleri çat çat diye ses çýkaran dolap gibi biþey… Annem aðlýyordu anlýyomusun? Aðlýyordu…Canlý yayýnda gösteriyordu televizyonlar… Evvelinde anlamadým, yanýyordu bir bina… Çok sonra anladým belki, çok sonra tanýdým… Sonra çocuklarý öldürdüler… Çok hikaye dinledim; iþkenceleri, intihar edenleri, sürülenleri… Aslýnda tarih, kitaplarda anlatýldýðý kadar þanlý deðildi… Dünya’yý anlamaya baþladýðým bi ara, yeni bi parti kurulmuþtu, büyük bir heyecanla… Ýnsanlar “özgürlük” adýný duvarlara yazmak yerine baðýrmayý tercih etmiþ falan filan… Neyse bir ara tatilde memlekete gittim… Köyden tanýdýðým genç kitleyi nerde bulurum diye düþünürken, biri tuttu kolumdan o partinin il baþkanlýðýna gittik… Ýçimde oturtmaya çalýþtýðým “devrimci” kiþiliðim inatla havada durmaktaydý… Hani bir yer tarifi yaparsýn ya; “Sola dön, yürü…” “Yok daha kestirmesi var…” Neyse; merdiven ýþýklarý cýzýrdayan, laðým kokulu bir binanýn gýcýrtýlý kapýlarýndan geçtik… Ýçerde yaþlý bir adam –ki sonra il baþkaný olduðunu öðrendiðim pos býyýklý amca- masa baþýnda sessizce oturuyor, yaþlý bir sahaf gibi gelmeyen müþterilerini beklercesine gazetesini okuyordu… Hmm, içerden bir horultu duydum… Girdik… Kenarda bir soba, karþýda televizyon açýk… Bilindik popüler bir program ekranda… Televizyonun iki yanýnda aradýðým topluluk… Bir yandan çay içiliyor, bir yandan çekirdek yeniyor… Eee neylersin, dýþarýsý soðuk… Bir gün, iki gün, bir hafta… Bir hafta sonunda belki ilk kez birinin aðzýndan konuyla alakalý bir cümle duyuldu: “Devrim, zor deðil…” gibisinden bir cümleydi… Hani “babamýn kondansatörü var…” gibi gerekli kelimenin içinde kullanýlýp, görevini yerine getirmenin haklý sevincini yansýtan bir ödev cümlesi gibi biþey… “Devrim, zor deðil…” Þimdi gülümsedim: Omletmi lan bu? Bir gün, iki gün, üç gün, dört, beþ, altý… Bir hafta… Çekirdek çýtýrtýsý, bizim köyün gençlerinden baþkasýna ses çýkarmayan kapý gýcýrtýsý, on beþ kiþinin pür dikkat izlediði hýþýrtýlý televizyon, sobanýn üstündeki demlik, çay kaþýklarý… Lan bi dýþarý çýkýn, biþey yapýn, hastamýsýnýz siz? Devrim öyle biþey deðil lan… Birkaç ay sonra seçim oldu, iki yüz seçmenli köyde o dediðim partiye çýkan oy sayýsýný açýklýyorum: Ýki… Abicim bari Çaykur’a saygýnýz olsun… Bi dönem baðlama çalmaya niyet ettim… Bir karþý duruþ sergilemeliydim… Türküler, marþlar söylemeliydim… On beþ sene sonra, baðlama çalmayý býrakasým gelmiyor deðil… Zira olay öyle bir duruma dönüþtü ki; Bizimkiler, iki türkü dinleyip, cümle içinde “özgürlük” kelimesini kullanýnca, çayýn soðumasýna izin vermeyen yürekleri soðuyor devrim adýna bir þey yaptýklarýný düþünerek… Abicim o iþ öyle olmaz… Yani o senin dediðin, ruhsal bir mastrubasyondur… Babam alevi diye alevi, kürt diye kürt olmadýðým gibi, en basit söylemiyle solcu da olmamalýyým… Sembolleri hava atma unsuru haline getirerek, iki türkü söyleyerek olmaz o iþ… Ýnsandan, emekten yanaysanýz solcusundur, sermayeden yanaysan saðcý… Senin dediðin o diðer kavramlar sonradan gelir… Okumazsan, araþtýrmazsan, kendine biþey katmazsan, en kýsasýndan düþünmezsen, ne farkýn kalýr abicim diðerinden? Neyse iþte bak, biz böyle böyle büyüdük… Bi gün hayatýmýza sosyal að diye biþey zerk ettiler… Gerisi daha da gülünesi… Birbirinin kopyasý adamlar türedi… Ben de yoðun þekilde þu feysbuk denen zýmbýrtýyý kullandým durdum… Birbirinin kopyasý adamlar… Dinlemeden, izlemeden, okumadan biþeyler paylaþanlar, beðenenler türedi… Mesela þu an rahatým… Bu yazýyý yazarken, onlarýn bunu okumayacaðýný biliyorum… Zira, zordur… Ece Temelkuran’ýn deyimiyle: Bu arka’aþlar, birer yayýn organý gibi çalýþýrlar… Che resmiyle bir sözünü birleþtirip yayýnlayan birinin sonrasýnda ayný sözü paylaþýp dururlar… Sonra iþte ne bileyim böyle sayfalardan, kopyalayýp yapýþtýrýrlar… Belki hiçbir zaman o sözün þairini bilmezler, yada belki þiiri o kadar zannederler… Tamamýný hiç okumamýþlardýr… Fakat iþte sevgiliye gönderme yaparlar, devrimci ruhlarýný tatmin etmenin gururunu yaþarlar falan filan… Deniz’in adý ezberlenmiþtir, Che’ninde… Özgürlüklerden bahsederler, ama Lenin’in “uluslarýn kendi kaderini tayin hakký”ný okumamýþlardýr… 1899’da yazýlmýþ aga, ne gerek var… Marx’ýn karikatür dergilerinde yayýnlanan resimlerinin üstündeki baloncuklarda bir þeyler yazmasa, söylediklerinden haberleri dahi olmayacaktýr… Ki “dialektik” belki de böyle biþeydir ha? Ben mesela, “toplumun dayatmalarý…” diye haykýran, sol görüþlü, özgürlükçü, devrimci, kadýn haklarý savunucusu gördüm… Yani en azýndan o böyle diyordu… Güzellik yarýþmasýna katýlmayý istiyordu mesela… Bu iþte bir yanlýþlýk var gibi geldi bana? Nasýl olacak o devrim? “Yoldaþ ben güzel miyim?” Abicim hastamýsýnýz siz, devrim öyle biþey deðil… “Haydi iç de çay koyayým…” *Baþlýk Ah Muhsin Ünlü’ nün Resulullah’la benim aramdaki farklar þiirine; son söz, hatýrlat da haziran sonlarýnda çocukluðumu yakalým þiirine bir göndermedir.
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Hýdýr Murat Doðan, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |