Ýnsandaki gerçek güzelliði ancak yaþlandýkça görebilirsiniz. -Anouk Aimee
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Oysa mutlu eder, biliyorum… Bazen sözcükler damaðýna yapýþýr, nefes almaya çalýþýrsýn… Ýçinde bir çýðlýk susar… Ýnsan bazen diner, uyur, kemikleþir… Oysa ne çok anlattýn deðil mi? Aðzýnda sözcükleri çaðlata çaðlata… Hiç görmediðin insanlara, hiç bilmediðin þehirlerde anlatmak isterdin… Kahkahalarý avucunda biriktirirdin, yeri gelince kullanmak için deðil mi? Dilin hep ýslaktý oysa, biliyorum… Ýnsan yazmalý… Gezegenin bir yerinden hayata tutunmak için belki… Ve oysa þimdi, gece bir sfenks gibi karþýnda dururken, altýndan taþlarý çekiþtiriyorsun karanlýðýn deðil mi?… Çünkü; bilirsin her insan bir yalancýdýr ve her gece, birer sorgu odasýdýr… Aðaçlarý yararak geçiyordu düþ. Demin geçti burdan, gecenin ortasýndan… Düþ evrenin sarsýlýrken, yazarsýn sen… Çünkü, kayýtlarý saðlam tutulmalýdýr hayatýn… Tekerrür hazýrlýðý böyle biþeydir… Çünkü; düþler ve hayat birbirini tutmayan imzalar gibidir, biliyorum… Bir aþka yapýlan teþebbüs, intihar mektubudur belki mesela… Terkedilmiþ binalar gibidir kalbin oysa… Hani filmlerdeki gibi bir “elveda” sahnesi býraksaydýn keþke… Sen ise bir cinayet romanýndaki seri katilin suretine bürünüp kaçmayý seçtin… Ve bana kalan, bir otopsi, bir de yakýn mesafeden, susturucuyla ateþlenmiþ uzun hikaye bir “keþke…” Bir serüvencisindir þimdi, gecenin orta yerinde… Kendini “tuvalete gidip geliyorum” diyenleri beklerken hesabý almýþ, ödemiþ gibi hissetmen bundandýr… Yüzünün bir kenarýnda, kýrýntýlarý kalmýþ sabah simitlerini ellerinle el çabukluðuyla ötelerken, öte yanda kalan aðýz dolusu küfürlerin farkýnda bile deðilsindir… Deðiliz… Diyordu ki þair; “ömrümüz ayrýlýklar toplamýdýr, yarým kalan bir þiir belki de…” Ýþte demem o ki; ilkokul müsamerelerindeki þiirlerde býrakmýþtýn belki aklýný… Oysa görülen þu ki; hayat baþlanamamýþ þiirlerden ibaret… Ve gece, hala soðuk… Soðuk yüzlü… Her düþ akýp giderken harelenen gökyüzünün kýzýllýðýnda, garsona sipariþi duyuramadýðýmýz haldeyiz, yine… Zaman kusar hayal kýrýklarýný, biliyorsun deðil mi?… Kopardýðýn herþeye hâla kanýyorum biliyor musun? Çocukken çektiðimiz tek acý, bisikletten düþmekti belki… Düþtün… Düþ-tün… Bir daha… Sonra bir daha… Ve bir daha… Dizlerine bak! Hala yürüyebiliyorsun…
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Hýdýr Murat Doðan, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |