Suyun kaçıncı hâli hayalleri okşayan.
İftar demi gelince tebessümü buğulu.
Demliğin rüyasıyken ince belliye ayan.
Onun hasreti ile nice dudak kupkuru.


Oruç susuzluk ile arındırır bedeni.
Şükrün billur kapısı açılır besmeleyle.
Sabır kuşağı ipek kuşananlar medeni.
Suyu çaydanlığa koy sevgi ile çay eyle.


En güzel hâli gülsün suyun bardaktan bize.
Berraklığı kuşatsın bakışları dem be dem.
Vuslat çağı denilsin dudaklardaki ize.
Efsane buse olsun hüzünlere hep merhem.


Dua yanıp tutuşan dudakların ilacı.
Kelimeler ipeğe bürünür çay mevsimi.
İnsanın sinesine hasretle çöker acı.
Oruç tüm perdelerin kalkmasının has imi.


Sevgi potasında çay haz ile harmanlanır.
Billurdan bakışları cezp eder albenisi.
Demliğin ifadesi kelimesiz anlanır.
Hatıra olur bir gün çaydanlığın da isi.


Çayın buğulu hâli huruc eder naz ile.
Demlik ile semaver iki eski kafadar,
Onların ünsiyeti bardakta gelir dile.
Muhabbet devam eder gece sabaha kadar…
Ankara, 31.07.2012 İ.K