ince yapraklar ağlar kalın dalda.
sanmayın ağaçlar hiç ağlayamaz
sanmayın onların gözleri yoktur.
onların gözü bulut gözyaşısı çiydir
ağacın halinden kazma ne anlar
insansa onları yakmazsa ısınamaz
ağaçların baltalanır hep umutları
hazan renginde akar gözyaşları

bir bardak su içmese de ağaçlar,
bardaktan boşalırcasına ağlarlar
ağaçların gözleri her daim yeşildir
dudakları kururken tüm ağaçların
hazan renginde akar gözyaşları

korkan kazanamaz ki bilir ağaçlar
her baltaya kendi dalını adarlar
tıpkı insanların kendi çocuklarına
kendi adını vermesi gibi yaparlar