Gülümserken bardakta saf albeni yumağı.
Bir büyülü mevsime girizgâh olur zaman.
Sarar iklimimizi buğunun ipek ağı.
Çay ıtırlı efsane solur dudak solur an.


Kirpiğinden süzülen naz çaya özsu olur.
Ruhumuzda çalkanır bir efsane denizi.
Elif parmaklarından bardak nice sır solur.
Kalır hayalimizde en güzel anın izi.


Turnaların düşünde ipekleşir bu mevsim.
Gülün özsuyu sızar çayın her katresine.
Çaya dair her gizem senin dudağında im.
İkinizin aşkıyla çarpar daim bu sine.


İkimize bir suret çayın en berrak hâli.
Demlik ile bardağın nazıdır bizle hem dem.
Çay bardakta ışırken andırır gül misali.
Yokluğunda hayali olur yaramıza em.
Ankara, 18.10.2012 İ.K