Yalnýzdý
Aç ve Özgür
Bulanýk düþünceler içinde
Yýllar gelip geçiyordu oysa…
Þubat soðuklarý gelip çattýðýnda
Bir karanlýk gecede
Baþýný kaldýrdý ve gördü onu
Neydi ki bu böyle….
Ne güzel Ritüel…
Gecenin hüznünü yýrtan ýþýk
Seslendi ;
‘’Kimsin Sen Kim?Eyyyy Benan…?.’’
Tatlý bir tebessümdü karþýlýðý
Sonra ve/ya nice sonra
Neden sonra
Ses verdi
Dolunay……:
-‘’Benim Ben Eyyyy Zilal….’’
Zaman ilerliyordu
Ýlerliyordu kararsýz
O da yalnýzdý
Kýrýk bir sevda,Hüveyda…!
Balýk otlu bir menü
Tutulmalara karþý…
Aþk küllenmiþti oysa…
Bu farklý olmalýydý
Bu özlem ve/ya Erva…
Evet bu özlemin kökleri
Aþkdý,ve/ya yalnýzlýk…
Kara Halile sundular ,Kundagan
Sarýldýlar birbirlerine…
Ölümden önce ve/ya biraz önce
Ekmek aðacý ve Fenomen
Biri iki eylemek adýna
Ve/ya ikiden Bir çýkarmak uðruna.
Tutku adýna…Gökcanda iki Can…
Çakþýr köklü kamýþda
Damkoruðu veya Düðün çiçeði
Farklý dünyalarýn farklý desenleriydi
Yürek uyuþmazlýðý ;en kýsa ve zahmetsiz saklanma….
Fizan’da buluþtuklarýnda..
Çünkü bir sürgün yeri idi…
Ýyi bir Ozan veya bilmem ne
Kendine ne kadar av süsü verebilirdi ki?
Uzattý pençelerini,bir anda : yeldem
Tam göðsünün ortasýna
Çünkü o bir Alfa erkeði idi…
Caný yandý Dolunayýn;
Çünkü o bir Dominant kadýn idi
‘’Terk et bu topraklarý,Çýk Fizandan
Benim sürgünlüðüm bana yeter ‘’
Özgürlük aðýr basdý, Firar..
Veya Beddua…ayrýldý yollar
Bir daha;
Gecelerine düþmedi yalnýz Kurdun…
Bir daha açmadý
Karanlýk gecelerde
Keskin gözlere…Zülfibar…!
Akýp gitti zaman
Acýmasýzca,
Sevda sahillerinde söylediði
Siyah-beyaz Yalanlarla
Bir sigara içimlik
Putreller düþtü göz temasýna
Kayboldu diðeri ve/ya
Gömüldü sevda
Dicle nehrinde,Çayönü harabelerinde….
Derler ki;
Her Eylül on dördünde
Görünürmüþ Dolunay
Derler ki;
Her Eylül on dördünde
Belli edermiþ
Göðsündeki Kurt pençesi
Ve ýzdýrap…
Birde Efemine kýlýklý
Kendini bile kertemeyen keleler
Sürüldükçe Gölgeye
‘’Kayýþkýran otu kullanan cinsten…’’
Zül akar þimdi….Kýrmýzý Gülden…
Derler ki;
Ölmeden içindekileri
Kül eyledi býraktý Rüzgara
Yalnýz kurt
Derler ki;
Dünyanýn dört bir yanýnda
Zerreleri aþýklara yol gösterirmiþ
Sadece bir parçasý kaldý geriye
Aþýk Kemiði..ve/ya Ajda Rah avuntularý
Her Eylül ondördünde
Kendini göstermek için açtýðýnda
Göðsündeki pençe izi göründükçe
Sýzlarmýþ topraklar içinde
Bir Çadýr çiçeði…
Ziyaretsiz bir mezar ve Zambak….
Derler ki;
Þairin ;sebebini aramasý,
Þiirin, þairi anlamasý manasýzdýr…
Ölü yürekte Dilþikar ve/ya Firkat…