geç şimdi
film şeridi gibi
ağzımda alkol sınırını aşmış bir sürü kelime
durdurma
kırılırsın

hiç tarih okudun mu
biri söyledi tekerrür edermiş zamanda
gelmişimi geçmişimi terk etmem
tekrar etmem bu yüzden

hatırlarsın vapura binmiştik beşiktaştan
nefesinin kapılarına kadar dayanmıştım ilk dalgada
sen dudağımdan inmiştin kıyılarıma varınca
o kırmızı senin bu kırmızı benim
avrupadan asyaya taşımıştık bir öpüşü usulca

ayağımı kaydırdın ya sen beşiktaştan vapurdan
ağzındaki o kırmızı hamurdan
geç şimdi
tıklım tıklım yalnızlık bulvarında
anasını avradını peşime takıp da
gözyaşlarıma danışmam bu yüzden


okuması yazması yoktur hiç bir aşkın
geç şimdi
sakıncalı bir tarih dersi gibi

peki ya mutluluk
mutluluk tekerrür eder mi