bir cumartesi günü olsa da
etraf öylesine şubattı
ki şubat hiç cumartesi çekmezdi
kendi karasında gemiye oturan bir adamdım
1-0 öndeydi elde var sıfır
ondört gün öncesinde öyle bir şey bıraktım ki
terk edilmek solda sıfır

oysa bu gibi şeyler için
kaç çiçek öldürdüm biliyor musunuz
kaç bahar kaç
kaç bahar kaçırdım ilkokul teneffüslerinde
ergenliğimin altına

belki diyorsam kesindir
ineceğim duraktan bu yüzden kaçtım
tutabileyim diye sıfırı ellerimi bıraktım
uçurumun sana öyküsü var

bakkaldan gidip karakök satın aldım
bir çatısı olur dedim aşkımızın
geceyi söndürünce korkmuyorum artık
ışıkmış aydınlıkmış güneşmiş
fokur fokur kaynıyor pencerem
istifanı kabul etmiyor dişim tırnağım bedenim
bronzlaşmış yokluğunla uzun bir tatildeyim

ölmek için sana astığımı kendimi
öğreneli ondört gün oldu
duruyorum ondört gün oldu
durmak en uzun yolculukmuş
ondört gün oldu