Haram baba haram....
Çocukluğumun şartları çok zordu . her şeyimiz tekti ; bir elbisemiz ,bir pantolonumuz bir gömleğimiz vardı .
Evimizdeki eşyalarda öyleydi. Tek bir koltuğumuz vardı öyle Bellonadan falan değil annemin kendi icadı : iki briket üzerine iki tahta uzatmış kendi diktiği yastık türü şeyleri üstüne koymuş öyle bir şey
buzdolabı diye Bir şey yok zaten olsa neye yarar buzdolabına koyacak Bir şey yok haftanın bir günü pazara çıkılır ve üç beş elma armut portakal her neyse alınır oda o gün yenilir biter dolaba ne koyacaksın
bu yüzden köyde başka insanların bahçelerinden ne bulursak toplar koparır haramına helaline bakmadan yerdik .bazı bahçe sahipleri çok sinirliydi ayrıca köyün korucusu da vardı ama biz yinede korkmadan girer bahçeleri talan edecesine ne bulursak toplardık
aradan yıllar geçmişti evlenmiştim bir oğlum olmuştu . Yıllık izinlerimi hep yaz aylarına , meyve ve sebzenin bol olduğu ağustos ayında kullanıyordum
köyüme tatile gitmiştim incir zamanı idi oğlum anıl dokuz on yaşlarındaydı. Birlikte bahçelerini olduğu ovaya doğru yola çıkmıştık güya sizim yerden incir toplayacaktık fakat ben ilk gördüğüm incir ağacına çıkarak incir toplamaya başladım .
Topladığım incirlerden hemen yemeye başladım ve birkaç tanede oğluma doğru uzattım al oğlum ye dedim fakat beklemediğim bir soruyla başladım oğlum baba bu yer bizim mi diye sordu bende bizim değil oğlum dedim baba o zaman ben yemem dedi , haram dedi
donup kalmıştım . Israr ettim al oğlum bu yerin sahibi ben tanıyorum helal eder dememe rağmen kesinlikle yemiyordu . Baba bizim yerden toplayalım dedi tamam oğlum dedim ve kendi kendime kızdım dokuz yaşında çocuk haramı helali biliyordu ben koskoca adam küçük bir çocuktan çok büyük bir ders almıştım .
Daha sonra bizim incir bahçesine gittik ve olan incirlerden toplayıp yedik. Ve kendi kendime
sordum “ bu çocuk benden nasıl oldu “ diye için için gülümsedim...