Kalp, sevginin toprağı
Muhabbetin kaynağı, muvazenenin odağıdır
Her kim ona hasmane nazar eder kırarsa ve hatta kınarsa
Akli melekelerinde bir maraz var, bilinç ve inşirah cehaletin değil, dimağın arıdır


Gönül suhulet içinde kal eder
Ruhun serencamından terennüm eyler, sevgiye boyun eğer
Her sevilen canan değildir, akıl ve izan buna manidir, yar ise sevda için fedayım der
Aşk, ne bir intizar ve ne de bir pişmanlığa kapı aralar, kalbin sürur vecdi olmasına davet eder


Kim severse sevsin çok görme
Bilakis yanlışını ayan eyleme, zafiyetini ifşa etme
O nefese gönül dilinden ve muhabbetin zarif sesinden kal edip, yaranı ol
Önyarğılar ve örfü adetler ruhu ve kalbi harap eder, insandır hatasıyle yol alandır, tefekkür et ve aklına sor


Hangi nefes kasten lekeyi kabul eder
Her nefes için geçerli olan bir mefkuredir, naif ve temiz olmak meğer
Nefsini sigaya çekmeden, ne olduğunu bilmeden ahkam kesen, cehaletin resmiyse eğer
Hiç aldırma, gönül sevdan adına nedamete bulaşma, nederler kaygısıyla yanlışa yaslanma ve yalanla asla barışma telkini ister


Mustafa CİLASUN