Yağmur

Bir yarım ay düşüyor yüzüme…
Gece uzletinde sığıntı hüzünler limanımda
Ey yeri ıslatan parçam
Yanaklarıma dokunup düşüşünün masumiyeti
Yeni bir dünyanın kapı eşiğine götürüyor beni
Bir derin iç çekmenin muhasebesinde…
Eski dünyadan akarak süzülüyor

Söyle…
Bu şehrin ortasında yapayalnız
Kalsam da mı?
Çağın gayyasında boğulsamda mı
Avaz avaz bağırırken sussamda mı?

Bir güneş düşmüş peşime
Tenimi değil
Yakarak kalbimi
Ruhumu eritircesine
Titreterek bedenimi…

Nemli halılar üzerinde ellerim
Başım…
Her daim; ey o başım!
Hep önünde…

Öyle mağrur
Öyle suçlu
Öyle hezeyan
Ve öyle kahır
Senin baş koyduğun yerde;
Kalakalmış garip başım!

Göğsümün tam ortasından
Zelzeleyle çağlayarak fışkırıyor
Çözülüyor dilim
Dile geliyor!

Hiç dillenmemiş!
Söze geliyor
Söz kesilmemiş
Donuveriyor dünya
Kesiliyor sütten kesilir gibi
Peşimde değil artık
Kalbime doğuyor

Ey yeri ıslatan parçam
Yanaklarıma dokunup düşüşünün masumiyeti
Yeni bir dünyanın kapı eşiğine götürüyor beni
Bir derin iç çekmenin muhasebesinde…
Eski dünyadan akarak süzülüyor

Sen…
Ne de çok özlenen
Ve her zaman özlenen
Bir iklim ki hep nemli avuçlarımda
Biriktirir de uslanmam

Ve bilirim!
En güzel ekindi,
Seni büyüten iklim.
Yağmuru bol,
Toprağa tutunmuş herşeyin!
Yine bilirim!
Bir mevsimdir bu;
Her yeni yağmur ,
Yine sana benzetir bizi.
Yine sen kokarız,
Yine sen ağlarız
Yine sen coşarız biz.

Bilirim.
Bir parçan o yağmurda,

Bir değse!

Ah bilirim!
Nasıl da vadilerimizin içine girip can olacak.
Nasılda çocuklarımızın yüzünde,
Nasıl da şehirlerimizde,
Nasıl da canımız da can olacak.
Can bulacak