Elimi yıkamadım, yüzümü…
Yıpranmışlık dürtüsü daha bir garip!
Aynaya bakmadım bu sabah,
Hiç görmedim kendimi…

Görürsem bakarım,
Bakarsam hatırlarım,
Hatırlarsam gözlerim dolar!

Ağlarsam, Ağlarsan… Ağlarsam…

Elbiselerimi giymedim,
Çıplak kaldım.
Yeni elbiseler aldım,
Rengini sevmedim.
Yürüdüm, gezemedim.
Korkuttu her şey beni,
Eğdim başımı;

Bana her şey, bana her şey
Bana her şey seni hatırlatıyor.

Mutfakta bıçağım,
Bulaşıkta çay bardağı,
Boş peynir kutusu,
Dolu çamaşır sepeti…
Holdeki çiçek,
Köşede ayakkabılık…
Beyaz terlik, buzdolabı televizyon,
Apartman boşluğu…
Dış kapı kaldırım,
Yüzüne her baktığım,
Adres isim sorduğum
Ve her sorulduğum,
Seni tarif ediyor…

Beyaz ve mavi,
Bir de krem rengi,
Ve kırmızı
Ve siyah
Ve turuncu…

Arabalar, parklar bulvarlar,
Bastığım parke taşları,
Dost ahbap selamları,
Baktığım yön levhaları…
Gittiğim duraklar bilbortlar, tabelalar,
Aldığım soluk, havadaki bulut,
El ele tutuşmuş iki âşık,
Camdaki sarmaşık
Ve o tahta kaşık


Bana her şey, bana her şey
Bana her şey seni hatırlatıyor.


Topuklarımın değdiği bu kent,
Nüfusa kayıtlı her isim,
Bir değil hem de her mevsim...
Gördüğüm kuşlar nasıl da uçuşurlar;
Bizim gibi hür,
Bizim gibi korkusuzlar.

Ve öptüğüm her dudak,
Gölgeye düşen yalnızlığım,
Her şarkıya yazılı yalnızlıklar,
Kalabalıklar bir yığın…
Ağlayan çocukların gözleri
Ve her cümlenin yüklemi,
Girdiğim gecelerin
Getiremediğim sabahları
Ve her sabah saçlarından doğan güneşi
Ve her akşam kızıllığı,
Dudaklarında batar gibi…

Bana her şey, bana her şey
Bana her şey seni hatırlatıyor.


(ŞİİRİN KLİBİNİ İZLEMEK İÇİN KOPYALA YAPIŞTIR YAPARAK AĞAĞIDAKİ LİNKİ KULLANIN)

http://www.youtube.com/watch?v=GvKm3LIFTQ4&mode=related&search=