Öyle bir matuftu ruhum
Uçtu gitti kuş misali
Hafifledim!

Değişirim demiştim de inanmamıştın…
Ters yüz ettim de ruhumu,
Beni soydum da benden
Değiştim…

Korkma benden…
Ben,
Hani o bildiğin ben…
Ağzı geniş, dili uzun,
Hani bir dünya kurmuştum,
Kollarımla sarılıverdiğim…

Allah bilip İbrahim gibi,
Güneşe tutunmuştum.
Yorulmuş muydum?
Çok yorulmuşum…

Öyle bir saik ki ruhum,
Dimağımdan kanlar akıtarak aştım.
Yakarak, omuz uçlarımı,
Sanki bin âlem dolaştım.

İbrahim!
Güneş tanrın değildi madem,
Neden güneşi tanrı sandım!

İbrahim!
Uyandım…

Köz, ayaklarının altındaydı,
Köz, midemin içinde İbrahim!
Gözlerimde,
Ellerimde ve dilimde…

Hafiflet beni,
Ey benim atam!
Buldur tanrımı,
Senin bulduğun gibi…