Mecnunlarý çok severim
Vurgun yiyen sinelerinin titremesini dinlerim
Mütevekkil halinde irkilirim, dalan gözleriyle akar giderim
Sual etmekten imtina ederim, emrine amade bir nefes misali dilekleri için kefilim


Akýl ya Rab sen muhafaza eyle
Hiç kimseyi kimsenin eþiðinde süründürme
Kalbinde beslediði ümitleri viran eyleme, sukut edeni dinle
Sen sahipsin, maliksin, yaratan ve müddet verensin, þefkatini kimseden esirgemezsin


Býrakmýþ kendini zavallý adam
Saç sakal birbirine karýþmýþ, mecnunlaþmýþ, daðlarda yatarmýþ
Kayýplara karýþýr haber alýnamazmýþ, kimi zaman gülerek ortaya çýkarmýþ
Ne derin bir derdi varmýþ, dile getirilen hikâyeler içi burkan, yüreði yakan meyandaymýþ

Kendini daðlara adamýþ
Ne kadar aðlamýþsa, ruhunda ki hicran daðlamýþsa
Gülen ve sevinen bir hale boyanmýþ, hangi kul görse, yardýmýna koþarmýþ
Gönül zenginliði, sevdanýn zarafeti, sadakatin naifliði hüznü dýþlamýþ, kalp gözü açýlmýþ


Þöyle bir derinden baktým
Kalbimin telleri titriyordu duramadým, aðladým
Çok genç yaþta sevdasýna adanmýþ, gözü kararmýþ, varlýðýný býrakmýþ
Efkârýn daðlarýnda derin derin düþüncelerle baþ baþa kalmýþ, hiç arkasýna dahi bakmamýþ


Ýnsanlar nasýl hürmet ediyor
En yakýnlarý gibi görüyor, hiç teklifsiz söyleniyor
Bazen evin kýzýna nazar ediyor, gülerek ona bir þeylerden bahsediyor
Kýzýn babasý ve aðabeyleri deðmeyin, yâdýna sesleniyor, acýsýný tazeliyor, bir vakit sonra gülüyor


Köylü çok sahip çýkýyor
Asla gönlü kýrýlmasýn diye hassasiyet gösteriyor
Onun duasýný almak, gönlünü yapmaktýr kanaatini ifade ediyor
Bir müddet sonra sessizce çekip gidiyor, ne verilmiþse teþekkür edercesine tebessüm ediyor


Mustafa CÝLASUN