Ne vakittir bekliyordum
Vakti sukuta erdirecek lahzayý, nasip ihsanýný
Kimi zaman hazýrdým, kimi an hislerin dem olmasýna býrakmýþtým
Yazacaktým, yazmalýydým, edep libasýný giyen nefesin suhuletinden bahsedecektim


Ve fakat bazen çekindim
Haline kaygýlar mý zerk ederim diye erteledim
Endiþe içinde nazar etmenizi istemiyordum, itminan hali bekliyordum
Sevgi ve sadakatin azizliðine, muhabbetin feyzi sürur baharýna ermenizi diledim


Bilmem ki kaç yýldýr
Sefih ve lafazan kelamlarýmý okuyorsun
Bazen nadanlýðýma ve bazen de nafile yer uðraþtýðýma baðlýyorsun
Onca yaþa raðmen diyorsun, tespih çekmek, zikir etmek varken diye sual ediyorsun


Nasýl ve ne þekilde
Bu çalýþmalara zaman ayýrdýðýmý bilmiyorsun
Meramýmý merak ediyorsun, bunca hüzün ve hicran niye diyorsun
Çileyi ikram görüyorsun, acizliði miskinlik adýna öteliyorsun, sabýrla diriliyorsun


Taklit için vehmediyorsun
Akli ve iradi olunmasýný önceliyorsun
Heva ve hevesler için ne kadar çok ibretleri güncelliyorsun
Niçin tercih edenin keyfiyetine saygý gösterip, sessizliðin hikmetini öteliyorsun


Gibi, birçok suali sormadýnýz
Bu zamana kadar kalbi nezaketinizle nazar ettiniz
Her vakit himmet ve iltifat göstererek þevkimi kýrmadýnýz, alkýþladýnýz
Vakarýnýza ve kemal vasfýnýza veriyorum, edebi ne kadar naif taþýdýðýnýza imreniyorum


Rabbim her iki dünyada
Aziz ve emin eylesin, rýzasýna nail etsin
Her umudunuzda imdadýnýza yetiþsin, yüreðiniz hiç burkulmasýn
Ecir ve ihsan azminizde fark yaratsýn, her nefesinizi feyziyle bereketlendirsin


Mustafa CÝLASUN