Önce
Sabırla dinledim
Merakıma mucip
Olan sualler vardı
O nu öğrenmeliydim


Yazar
Ve şair adına
Kendine pay çıkartan
Yazınca öyle olduğunu
Sanan birçok insan var


Öyle ki
Kaprisleri var ki
Hadsiz herkezi emri
Altında görüyor
Ne söylerse
Yapılsın istiyor


Her ne
Yazdıysa
sponsor, bularak
Kırk kapı çalarak
Hatır için kitap bastırıyor


Birkaç
Televizyona çıkmayı
Nasılsa bir şekilde
Sağlayarak anlatıyor


O kadar
Çok havası varki
Selam vermek
Dahi güçleşiyor
Etrafımda ve
Şahit olduğum
İklim kuşağında
Böyle insanlar


Bilinçaltında
Baskıya maruz kalmış
İltifat ve başarıya
Susamış kanlardır
Bu hususta açlıkları
O kadar fazla
Ve bıtkınlık
Verecek noktalardadır


Birey önce
İnsanlaşmayı içinde
Yaşatması ve edeple
Sunması esastır
Tevazuu ve kalbi
Hassasiyet farktır
Egosunu öne
Çıkartanlar zavallıdır


Her
Ne kadar
Brokratlar sabretseler
Ve haklın huzurunda
Nezaket gösterseler
Bunu dahi suistimal
Edenler olacaktır
Bu bakımdan
Öncelikle insani davranış


Ve hasseten
Edeple barışık
Olmak elzemdir
Yoksa şair
Ve yazar dedirtmek
İçin çırpınmak
Kat a açlığını ve
Tamahkarlığını gidermeyecektir

S
anat
Erbabı ve sanatkar
En yüce sanatkarın
Kim olduğunu ve
O’na muhtaç bulunmayı
Kulluk bilinciyle
Bahşedileni
O’nun rızasına
Sunmayı ve mükafatı
O’ ndan beklemenin


Talimine
Ve nefsi tezkiye
Etmeyi öğrenmeliler
Evet, şair ve yazar
Olmak liyakatlı
Bir uğraştır
Millete mak olmak için
Gönül dili konuşmalıdır


Bireyin,
Toplumun, devletin,
Evrenin dertleri
Her nefsin anlayacağı
Dilden serdedilmelidir
Başarı ve taltif
Milletin gönlünden nükseder
Yoksa zan üzere
Şair ve yazarlık kepaze eyler



Mustafa CİLASUN