Söylenecek
Bir şey yok artık
Çare adına,
Deva muradıyla
Umut adımlarında
Ne vakit yalnız kalsam
Ve her lahzada hesaba dalsam
Sinemi üşütecek zamana
Mütebessim bir eda ile
Derinden bir baksam
İçim sızlar,
Gözlerden yaş akar,
Ruhumun anlatacak
Dinmeyen firkati var

Ne haline
Derman oldum
Ne de umutların sevdasında
Huzura kavuştum
Gam ve endişe içinde
Nefesi sahibine bırakırken,
Nedense alıngandım
Değsen ağlayacak,
Hıçkırıklarım duyulacak,
Sessiz çığlıklarım
Gün yüzüne çıkacaktı
Yaşamak için yaşamasak bile,
Yalnızlık rıhtımları
Her daim içimizde,
Şafak açmayacak mı?

İnsan neden
Duygulara bel bağlar
Şayet dost kazanmak isteniyorsa
Akıl ve hesap neye yarar
Vefa ve fedakârlığın
Asıl olduğu yerde cefa ve çile
Sabra ihale edilmiyor mu?
Her tebessümün gerekçesi
Muhabbet ve sevgi ise asabiyet
Ve kırılganlık hangi kimlikte
Bizler sevgi ve muhabbeti
Şerh etmeye malik değiliz herhalde,
Yoksa hınç ve küskünlük niye

Mustafa CİLASUN