Hiçbir şey insan kadar yükselemez ve alçalamaz. -Hölderlin |
|
||||||||||
|
Sevgili… Kaç zamandır İçimde beklettiğim sızıydı Bir müddet sabrettim, düşünmek istedim İçinde bulunduğum fırtınalardan arınmayı bekledim Bin bir suallerin girdabında bir süre sürüklendim, pes etmedim Kim bilir Belki de sende benzer haldeydin Ruhunu bizar, kalbine hüzün zerk edilendin İnsan ne kadar tuhaf bir kederin ellerine bırakıyor kendini Sanki çare onda var, bilinmeyen umutlar sezgisi çıkacak gibi Ama artık tahammül edemez oldum, cezbin karşısında yorgundum Her sualimde Tahayyül ettiğim her sahnede Senin nezaket ve naifliğin öneme çıkıyordu İnsani zafiyetlerin kalbi hassasiyetimi nasılsa perdeliyordu Sonradan tavır ve davranışlarıma üzülsem bile tekrarı oluyordu İçine düştüğüm, hal çaresi buladığım durum, ufkumu daraltıyordu Bizi bize bırakmadılar Yaşamak adına çileyi bade gibi sundular Bununla yaşamak zorundasın, yoksa terk edersin dediler Bir tarafta atan, ecdadın, diğer tarafta gönül verdiğin canı hicranın Din adına inandığın, koşulsuz anne, babaya itaat etmenin şart olduğu Bir vaziyet karşısında aciz kalmak, sukutu edeple karşı koymamak acıydı Sen gözlerime bakardın Gözyaşlarınla ne kadar veciz anlatırdın İliklerime kadar işlerdi, için sızlar yüreğim yanardı fakat Karşımda ki annemdi ve onun keyfiyetine bağlanmış babandı Ne kadar anlatsam ve bazen sesimi yükselliğimin farkına varmasam Annem her gün Kur’an ne söylüyor, annene öf bile demeyeceksin diyordu Ve sen bir müddet sonra Daha fazla dayanamadın sessizce ayrılmıştın Annem ve dolayısıyla babam üzülme boş ver diyordu Ne hissettiğimi ve dünyamın karardığını asla fark etmiyorlardı Ben her gün içim yanarken, bin bir düşünce içinde sabahlara kadar ağlarken Onlar için bir şey değişmiyor ve fakat bırakıp gitmekte vebalden korkutuyordu Sevgili… Ben sensiz yapamıyorum Her geçen gün dünyamın karardığını anlıyorum Ne şevk ve ne de sevinç kaldı sinemde, Eylül şimdi artık içimde Bir umut ve muhabbetle bekliyorum, firkate ram eyleyen halini çok özlüyorum Biliyorum çok kabahatliyim, seni tercihlerinle ve kederinle bıraktım, anlıyorum Bir kez daha düşün, artık fırtınalar dindi, annem ve baban ayrı eve taşınacağımı söyledi Mustafa CİLASUN
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Mustafa CİLASUN, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |