Sen gidince
Yaþanan bedenler olduk
Ruh ve kalbimizden uzaklaþtýk
Sevgi ve muhabbeti göreceli kullandýk
Ne kadar menfaatimiz varsa o manada adandýk
Nefsimiz için her fýrsatý zorladýk, bazen kaçamaklar yaptýk
Kalbimizin nazar gâh olduðunu nitelik sahibi olmak için sýraladýk
Lakin o kalbi ve ruhun sahibini, hakkýyla hiç anlayýp, yaþayamadýk

Ýlim ve Kur’an
Ahlakilikten arîleþtirildi
Dünya ve keyfiyete ziyadesiyle raðbet edildi
Ne kadar batýl ve bidat varsa düþünülmeden kabullenildi
Ne derlere göre hayat þekillendi, edep ve irfan riya için dildeydi
Varlýk adýna omurgasýzlýk tercih edildi, utanmak ve arlanmak terk etti
Yalnýzca mübarek gün ve gecelerde seni anmak ve yaþamak gayreti öncelendi

Ey sevgili
Ne ateþin ve ne de aþkýn
Gönülleri ihata eden sevda ve firkatin
Hasret umutlarýyla muþtu sunan gözyaþlarýnýn
Fecre anlam katan teatin, sadrý ahlak ve edebi tevazuunun
Kýssa ve menkýbelerde yâd edilen hatýratýn, hiç ulaþýlmaz olan anýn
Vaktin her lahzasýnda anlam bulan vicdanýn, her nefsi bekleyen mizanýn
Haþyeti yürekleri teskin ve tezyin etmeli, nemelazýmcýlýk hastalýðý tedavi edilmeli

Kurban olacak
Varlýðýný adayacak her nefs
Kâinatýn efendisin ahlakýný kuþanmalý
Her hassasiyetinde onun rikkati nispetinde yaþanmalý
Dünya ve nimetleri iki rekâtlýk sünnetten eftal olduðu unutulmamalý
Vahdet için gönüller dirlik içinde birleþmeli, asabiyetler derhal terk edilmeli
Eðer, þefaatine nail olmak için sevilecekse nasýl bir hesabýn içinde olunduðu bilinmeli
Hiçbir menfaat ve vehimlere kapýlmadan sevmeyi ve sadakati hakkýyla öðrenip, hasredilmeli

Mustafa CÝLASUN