Bu hafta herkesin bir fikrinin olabileceðini düþündüðüm bir konuya deðinmek istedim. Aþk bir hastalýk mýdýr?Leyla ile Mecnun,Romeo ve Juliet gibi aþýklar günümüze kadar defalarca ya kör olmuþ yada ölmüþlerdir.Kolera Günlerinde Aþk’ta kahramanýmýz aþktan öyle kötü olur ki annesi, onun kolera hastalýðýna yakalandýðýný iddia eder. Ýlaç sektörü ise artýk bu çekilen acýlara bir son vermeye niyetli.Ve bu konuda bir sürü bilimsel araþtýrma yaptýrýyor.Artýk herkes güvenli bir þekilde aþýk olabilecek korkusuzca !
Aþkýn, kibirin ve sabrýn yerini almadýðý sürece mutluluk getirdiðine rastlamanýz pek mümkün deðildir.Aslolan aþkýn getirdiði rahatsýzlarýn boyutu ve çözümünden ziyade aþýk olmanýn þartlarý ve sebepleri göz önünde bulundurulmalýdýr.Kanýmca aþkýn en güzel ilacý bir baþka aþktýr ki þayet siz aþýk olmakta zorlanmýyorsanýz bu en güzel ilaçtýr.Tabi durum Faruk Nafiz Çamlýbel’in þiirindeki kadar vahim ise bu da çözüm olamayabilir. Sakýn bir söz söyleme...Yüzüme bakma sakýn! Sesini duyan olur,sana göz koyan olur. Düþmanýmdýr seni kim bulursa cana yakýn, Anan bile okþarsa benim baðrým kan olur...
Shakespeare ise, “beðendiðiniz bedenlere hayallarinizdeki ruhlarý koyup aþýk olduðunuzu sanýyorsunuz” der aþk için.Eðer böyle ise sizi terkeden sevgilinize kýzmamak için bir neden bulundu demektir.Ne olursa olsun aþkýn vazgeçilmez olduðu kesin.Günümüzde bu kadar olumsuzluk ve kötülük içinde onu kirletmeye henüz kimsenin gücü yetmedi.Umarýz yetmez de.
16.04.2014