Çoðumuz minik kurbaðayý öpünce prensesin bir prense kavuþtuðunu sanýyor deðil mi? Halbuki çok azýmýz gerçeði biliyor.
Prenses, doðum gününde annesinin hediye ettiði altýn top ile oynarken onu dereye düþürür. Kurbaða ise prensesin gözyaþlarýna dayanamaz. Ve ona arkadaþý olmasý koþulu ile altýn topu getireceðini söyler. Prenses söz verir ancak altýn topu aldýðý gibi arkasýný döner, gider. Kurbaða bir süre sonra sarayýn kapýsýný çalar ve ona yalan söylediðini söyler. Bunun üzerine prenses onu eve alýr. Beraber söylene söylene yemek yer. Yatma vakti gelmiþtir. Prenses, çirkin ve ýslak kurbaðanýn yanýnda yatma isteðini geri çevirir. Ýyi geceler, öpücüðü istemesi ise prensesi deliye çevirir ve kurbaðayý fýrlattýðý gibi duvara yapýþtýrýr. Ancak prens kalkarak ona gülümser.
Þehrazat ile baþlayan masallarýn öyküsü ise hiç de masal gibi deðildir aslýnda.
Bir oduncu, her gün karýsýný ölesiye dövüyormuþ. Bir gün kadýn, hamile olduðunu anlamýþ. Çocuk sahibi olmayý hayal eden bu kadýn, bütün gün aðlamaktan yorgun düþmüþ. Akþama ise, “ dur diyor adama sana bir þey anlatacaðým istersen sen beni sonra yine döv” Ve baþlýyor anlatmaya….durmadan, oradan oraya anlatýyor masallarýný……Ve bunu çocuðunu korumak için dokuz ay on gün boyunca yapýyor. Dünyaya gelen bebek öyle tatlý öyle tatlý ki adam onu kucaðýna alýnca bir daha ne karýsýný dövüyor ne de bir baþkasýný üzüyor.
O günden beri ilk masalý bir kadýnýn anlattýðý söylenir. Çocuðunu ve sevdiði adamý kurtarmak için…………….