Ey can...
Yıllarca
Sabredip umutlandın
Cezbine kapıldığın
Kim varsa duygulandın
İçinde bulunduğun şartlara baktın,
Bir ah edip ağladın
İçinin feryadını duymayan,
Seni anlamaktan
Uzak olanlarla yaşadın
Kimi zaman uçan kuşa,
kimi vakit esen poyraza
Sessizce umutlarını aktardın
Ya hak dedin,
Gözlerinden döktün,
Etrafına baktın, çare adına
Yalnızlık içinde kıvrandın
Seni duyan, seni anlayan,
Cemalinden yansıyan hüzünle
Yıllardır yazdığın ruhunun
Hicran damlalarını okuyanı aradın
Gel ah u zar etme,
Melülleşerek boynunu bükme,
O naif kalbini yeisin,
Nedametin ellerine teslim etme
Sen kendini bir ümitsin,
Fikri bakımdan eminsin,
Bilinci yüksek birisin,
Baskı altındaki duygularına
Asla fırsat verme
Sen her baskımdan
Kısmeti açık bir cansın,
Ruhundaki yorgunluk bakımından
Yıpranmış hicransın,
Sen suhulet içinde
Nazar eden edep ihsanısın...

Mustafa Cilasun