Hiç acıması yok
Karanlık heryer
Güneşi çaldı gökten
Elleri yavaş yavaş boğmakta düşlerimi
Altında koca bir imzası
Yüzü gölgeye bakıyor daima
Karanlıkların efendisi
Kayıp cennetini arayan bi Adem gibi
Şimdi toprakların en derinine bakıyorum
kendimi bulmak için
Yüzünde koca bir kahkaha
Acı çektirmekten zevk alıyor
Denizinde boğuldum geleceğin
Kayıp cennetim
O gün bugündür
Ağıtlar yağıyor gökyüzünden
ve her yağmurda
Bende bir çocuk sevinci
Kaçıyor aydınlığımdan
Boğuyorum onu istemeden
Buralar
Kayıp Cennet Krallığı
İsmi gökyüzünü kaplamış
Bulutlarda bir sevinç
bir coşku hali
ki o günden beri yağmurlar yağıyor
Umut bizimle barışmıyor
Karanlıkların efendisi
Acıması
ancak timsahın gözyaşlarıyla yarışır
Altında koca bir imzası
Güneş gökyüzünü terk etti
Bulutlarda bir coşku hali
Karanlığa doğdum
İçimdeki çocuk öldüğünden beri.